Έχουμε φθάσει σε ένα πολύ ακανθώδες σημείο, θέλω να αναφερθώ στο θέμα αυτό της Κουνταλίνι, του πύρινου φιδιού των μαγικών μας δυνάμεων που αναφέρεται σε πολλά κείμενα της σοφίας της Ανατολής.
Αναμφίβολα η Κουνταλίνι τεκμηριώνεται σε μεγάλο βαθμό και είναι κάτι που αξίζει τον κόπο να ερευνήσουμε.
Στα κείμενα της μεσαιωνικής Αλχημείας η Κουνταλίνι είναι η αστρική υπογραφή του ιερού σπέρματος, η ΣΤΕΛΛΑ ΜΑΡΙΣ, η ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ, η οποία οδηγεί σοφά τους εργάτες του Μεγάλου Έργου.
Για τους Αζτέκους αυτή είναι η ΤΟΝΑΝΤΖΙΝ, για τους Έλληνες η ΑΓΝΗ ΑΡΤΕΜΙΣ και στην Αίγυπτο είναι η ΙΣΙΣ, η ΘΕΪΚΗ ΜΗΤΕΡΑ της οποίας κανένας θνητός δεν έχει σηκώσει το πέπλο.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο Εσωτεριστικός Χριστιανισμός ποτέ δεν έπαψε να λατρεύει τη Θεϊκή Μητέρα Κουνταλίνι, προφανώς είναι η ΜΑΡΑΧ ή καλύτερα θα λέγαμε ΡΑΜ-IO, ΜΑΡΙΑ.
Αυτό που δεν εξήγησαν οι ορθόδοξες θρησκείες, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον εξωτερικό ή δημόσιο κύκλο, είναι η άποψη της ΙΣΙΔΟΣ στην ατομική, ανθρώπινη μορφή της.
Προφανώς, μόνο μυστικά διδάχθηκε στους Μυημένους ότι αυτή η Θεϊκή Μητέρα υπάρχει ατομικά μέσα σε κάθε ανθρώπινο ον.
Δεν είναι περιττό να διευκρινίσουμε με έμφαση ότι ο Θεός-Μητέρα, η ΡΕΑ, η ΚΥΒΕΛΗ, η ΑΔΩΝΙΑ ή όπως θα θέλαμε να την ονομάσουμε είναι μια παραλλαγή του δικού μας ατομικού Είναι εδώ και τώρα.
Πιο συγκεκριμένα θα πούμε ότι ο καθένας από μας έχει τη δική του Θεϊκή Μητέρα, ιδιαίτερη, ατομική.
Υπάρχουν τόσες Μητέρες στον ουρανό όσα πλάσματα υπάρχουν πάνω στην επιφάνεια της γης.
Η Κουνταλίνι είναι η μυστηριώδης ενέργεια που κάνει να υπάρχει ο κόσμος, μια άποψη του ΜΠΡΑΧΜΑ.
Στην έκδηλη ψυχολογική της άποψη στην κρυφή ανατομία του ανθρώπινου όντος, η ΚΟΥΝΤΑΛΙΝΙ βρίσκεται κουλουριασμένη τρεις και μισή φορές μέσα σε κάποιο μαγνητικό κέντρο τοποθετημένο στο κόκαλο του κόκκυγα.
Εκεί αναπαύεται μουδιασμένη σαν οποιοδήποτε φίδι η Θεϊκή Πριγκίπισσα.
Στο κέντρο εκείνου του Τσάκρα ή θαλάμου υπάρχει ένα θηλυκό τρίγωνο ή ΓΙΟΝΙ όπου είναι εγκατεστημένο ένα αρσενικό ΛΙΝΓΚΑΜ.
Σε αυτό το ατομικό ή μαγικό ΛΙΝΓΚΑΜ, που αντιπροσωπεύει τη δημιουργική σεξουαλική δύναμη του ΜΠΡΑΧΜΑ, κουλουριάζεται το μεγαλοπρεπές φίδι ΚΟΥΝΤΑΛΙΝΙ.
Η πύρινη βασίλισσα με μορφή φιδιού ξυπνά με το μυστικό των μυστικών από κάποιο αλχημιστικό τέχνασμα, το οποίο έχω διδάξει ξεκάθαρα στο έργο μου με τίτλο: «Το Μυστήριο της Χρυσής Άνθησης».
Αναμφισβήτητα, όταν αυτή η θεία δύναμη αφυπνίζεται, ανεβαίνει νικηφόρα από το κανάλι του νωτιαίου μυελού, για να αναπτύξει σε εμάς τις δυνάμεις που θεοποιούν.
Στην υπερβατική, θεϊκή, ασύλληπτη άποψή του, το θεϊκό φίδι υπερβαίνοντας το απλά φυσιολογικό, ανατομικό, στην ευγενή κατάστασή του, είναι, όπως ήδη είπα, το ίδιο μας το Είναι, αλλά παράγωγο.
Δεν έχω σκοπό να διδάξω σ’ αυτή την πραγματεία την τεχνική για την αφύπνιση του ιερού φιδιού.
Θέλω μόνο να δώσω κάποια έμφαση στον ωμό ρεαλισμό του Εγώ και στην εσωτερική επείγουσα ανάγκη, τη σχετική με τη διάλυση των διάφορων απάνθρωπων στοιχείων του.
Ο νους από μόνος του δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά κανένα ψυχολογικό στοιχείο.
Ο νους μπορεί να βάλει ετικέτα σε οποιοδήποτε ελάττωμα, να το περάσει από ένα επίπεδο σε άλλο, να το κρύψει από τον εαυτό του ή από τους άλλους, να το συγχωρήσει κ.λπ., όμως ποτέ να το εξαλείψει απόλυτα.
Η κατανόηση είναι ένα βασικό μέρος, αλλά δεν είναι το παν, χρειάζεται η εξάλειψη.
Ελάττωμα που παρατηρήθηκε πρέπει να αναλυθεί και να κατανοηθεί με ακέραιο τρόπο, προτού προχωρήσουμε στην εξάλειψή του.
Χρειαζόμαστε μια δύναμη ανώτερη από το νου, μια δύναμη ικανή να διασπά ατομικά οποιοδήποτε εγώ-ελάττωμα που προηγουμένως έχουμε ανακαλύψει και εξετάσει σε βάθος.
Ευτυχώς τέτοια δύναμη υπολανθάνει βαθιά πιο πέρα από το σώμα, τα συναισθήματα και το νου, αν και έχει τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις της στο κόκαλο του κοκκυγικού κέντρου, όπως ήδη το εξηγήσαμε σε προηγούμενες παραγράφους αυτού του κεφαλαίου.
Μετά την ολοκληρωτική κατανόηση οποιουδήποτε εγώ-ελαττώματος, πρέπει να βυθιστούμε σε βαθύ διαλογισμό, ικετεύοντας, προσευχόμενοι, παρακαλώντας τη Θεϊκή μας Μητέρα, την ιδιαίτερη, την ατομική, να διαλύσει το εγώ-ελάττωμα που προηγουμένως έχουμε κατανοήσει.
Αυτή είναι η ακριβής τεχνική που απαιτείται για τη διάλυση των ανεπιθύμητων στοιχείων που κουβαλάμε στο εσωτερικό μας.
Η Θεϊκή Μητέρα Κουνταλίνι έχει την εξουσία να κάνει στάχτη οποιοδήποτε υποκειμενικό, απάνθρωπο ψυχικό επιπρόσθετο.
Χωρίς αυτή τη διδακτική, χωρίς αυτή τη διαδικασία, κάθε προσπάθεια για τη διάλυση του Εγώ καταλήγει άκαρπη, άχρηστη, παράλογη.
