ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, τι άλλο μπορείτε να μας πείτε για τον αστρικό διαχωρισμό;
Α.Δ. ΡΑΒΟΛΟΥ: Απαιτώ πολύ τον αστρικό διαχωρισμό στους μαθητές σ’ αυτές τις στιγμές, περισσότερο από το διαλογισμό, γιατί εμείς διά μέσου του αστρικού διαχωρισμού πάμε να λάβουμε δύο τύπους διδασκαλίας στους ανώτερους κόσμους. Εκτός από αυτούς τους δύο τύπους διδασκαλίας, μπορούμε να ερευνούμε το πώς πάμε, δηλαδή τι βαθμούς, τι μυήσεις έχουμε λάβει ή κοντεύουμε να λάβουμε κ.λπ. Τώρα λοιπόν, αυτοί οι δύο τύποι διδασκαλίας είναι: η εσωτερική και η εξωτερική. Η εσωτερική διδασκαλία είναι δική μας, είναι πολύ ιδιαίτερη, πολύ ατομική, λόγος για τον οποίο δεν μπορούμε να την κοινοποιούμε σε κανέναν.
Η εξωτερική διδασκαλία είναι για να μεταδίδουμε τη Γνώση στους άλλους. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικός ο αστρικός διαχωρισμός. Για μένα ο αστρικός διαχωρισμός είναι μια επείγουσα αναγκαιότητα και τον βάζω στις γνωστικές σχολές που ιδρύονται τώρα σαν μια εργασία, για να μάθουν να διαχωρίζονται συνειδητά.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, ψάχνετε μέσω των πρακτικών αστρικής εξόδου να ξεχωρίζεται και να βγαίνει ο μαθητής από το κρεβάτι συνειδητά;
Α.Δ. ΡΑΒΟΛΟΥ: Μακάρι να γινόταν έτσι, να δει κανείς το σώμα του στο κρεβάτι όπου έμεινε και να βγει συνειδητά. Αυτό είναι το πιο σημαντικό από τις αστρικές εξόδους, γιατί κοιτάξτε, εγώ έχω υπογραμμίσει πολύ, αν και ο Δάσκαλος Σαμαέλ σάς το είχε πει πια. Γιατί; Γιατί τη Γνώση δεν τη δίνουμε εμείς εδώ, ούτε ο Δάσκαλος Σαμαέλ την έχει δώσει στα έργα του. Η Γνώση είναι κάτι πολύ άμεσο. Ο αξιοσέβαστος Δάσκαλος Σαμαέλ δίνει όλα τα κλειδιά για να μπορέσουμε εμείς να την αποκτήσουμε προσωπικά.
Έτσι λοιπόν τη Γνώση την αποκτούμε εμείς στους ανώτερους κόσμους. Γι’ αυτό με ενδιαφέρει πάρα πολύ να δουλεύει ο καθένας για να πηγαίνει να λαμβάνει αυτήν τη Γνώση απευθείας από τους Δασκάλους, όπως έχει συμβεί διά μέσου των αιώνων. Τη Γνώση μάς την παραδίδουν από στόμα σε στόμα από τον εσωτερικό Δάσκαλό μας, σε μια πολύ μυστική κάμαρα. Είναι εκεί που γινόμαστε αυθεντικοί εσωτεριστές, όταν δρα η δική μας Συνείδηση, γιατί τη Γνώση δεν την έχουν γράψει σε κανένα βιβλίο ούτε την έχουν πει σε καμία διάλεξη.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, μπορούμε να καταλάβουμε ότι όλα αυτά πάνε μαζί με την καθημερινή πρακτική, από στιγμή σε στιγμή; Γιατί αλλιώς δεν θα βλέπαμε τα αποτελέσματα…
Α.Δ. ΡΑΒΟΛΟΥ: Κάθε μέρα, γι’ αυτό εγώ υπογραμμίζω κι επαναλαμβάνω στους ανθρώπους ότι πρέπει να κάνουν τις πρακτικές κάθε μέρα. Για παράδειγμα, στη διάρκεια της ημέρας όποιος είναι επάγρυπνος, μπορεί να κάνει την πρακτική «το πηδηματάκι», που είναι πολύ σημαντική, όμως πρέπει να το κάνουμε με συνειδητό τρόπο, συγκεντρωμένοι.
Συγχρόνως αναρωτιόμαστε: γιατί βρίσκομαι σ’ αυτό το μέρος και με περιβάλλουν αυτά τα αντικείμενα και υποκείμενα; Είναι το ότι είμαι με αστρικό σώμα; Ή είμαι στο φυσικό σώμα; Είναι απαραίτητο να κάνουμε αυτές τις ερωτήσεις, για να κάνουμε το πηδηματάκι με σκοπό να αιωρηθούμε. Αν το κάνετε μηχανικά, αυτό δεν θα σας χρησιμεύσει.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχουν άνθρωποι που δεν θυμούνται τα όνειρά τους. Τι θα μπορούσατε να μας εξηγήσετε σχετικά με αυτό;
Α.Δ. ΡΑΒΟΛΟΥ: Πρακτικά, υπάρχουν διαφορές μεταξύ των ανθρωπίνων όντων. Υπάρχουν μερικά άτομα στα οποία δουλεύει η Δέσποινα των Αναμνήσεων πολύ καλά, γιατί αυτό είναι το στοιχειώδες που δουλεύει για να κάνει να περάσουν στο φυσικό εγκέφαλο οι αναμνήσεις. Σε άλλα άτομα είναι πολύ αντάρτισσα και δεν δουλεύει. Τότε εγώ σας συμβουλεύω όλους, τη στιγμή που πάτε για να κοιμηθείτε, να κάνετε προσευχή στον Εσώτερό σας (Intimo) για να διατάζει Αυτός τη Δέσποινα των Αναμνήσεων να δουλεύει, για να περνάνε οι αναμνήσεις στο τρισδιάστατο μέρος, δηλαδή όσα βλέπετε εσείς, αγγίζετε, πιάνετε σε άλλες διαστάσεις. Τότε η Δέσποινα διά μέσου των διαταγών του Intimo δουλεύει και μπορούμε να φέρουμε τις αναμνήσεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχει κάποιο φάρμακο για τους περισσότερους ανθρώπους που σε μερικές περιπτώσεις τους επιτίθεται ο ύπνος και σε άλλες περιπτώσεις δεν μπορούν να προκαλέσουν τον ύπνο;
Α.Δ. ΡΑΒΟΛΟΥ: Γι’ αυτό είναι η συγκέντρωση. Εμείς πρέπει να συγκεντρωνόμαστε στην καρδιά, να κλείνουμε τα μάτια, έχουμε ή δεν έχουμε διάθεση για ύπνο.
Ξαπλώνουμε και συγκεντρωνόμαστε στην καρδιά και όταν είμαστε συγκεντρωμένοι, αν είναι και δεν έχουμε διάθεση για ύπνο, τότε ελκύουμε τον ύπνο βαθμιαία και απαλά. Αν εμείς κάνουμε πραγματικά την πρακτική, το αποτέλεσμα θα είναι θετικό, γιατί τότε ο ύπνος δεν μπορεί να μας προδώσει. Τώρα αν έχουμε διάθεση για ύπνο, η συγκέντρωση μας βοηθάει για να μην κοιμόμαστε. Έτσι λοιπόν η συγκέντρωση για μένα είναι θαυμάσια για όλες τις πρακτικές. Έτσι τότε ξαπλώνουμε, κλείνουμε τα μάτια και συγκεντρωνόμαστε κι αν δεν έχουμε ύπνο, τον ελκύουμε κι αν έχουμε ύπνο, η συγκέντρωση μας χρησιμεύει για να μην κοιμηθούμε. Η συγκέντρωση είναι σε αυτό το πεδίο θαυμάσια καλή.
