Ο Θεός δεν έχει καμιά μορφή. Ο Θεός είναι της ίδιας ουσίας με το απόλυτο αφηρημένο διάστημα.
Ο Θεός είναι Εκείνο... Εκείνο... Εκείνο...
Ο Θεός έχει δύο απόψεις: Σοφία και Αγάπη. Ο Θεός σαν σοφία είναι Πατέρας. Ο Θεός σαν Αγάπη είναι Μητέρα.
Ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού. Ο Χριστός είναι ένα άτομο, ο Χριστός είναι μία Στρατιά. Ο Χριστός είναι η Στρατιά του Ήχου. Ο Λόγος.
Προτού να χαραχθεί η Αυγή της νέας κοσμικής Ημέρας, ο Πατέρας, η Μητέρα και ο Υιός, ήταν ένα.
Εκείνο... Εκείνο... Εκείνο...
Ο Θεός σαν Πατέρας διαμένει στο Μάτι της Σοφίας.
Αυτό το Μάτι είναι τοποθετημένο μεταξύ των δύο φρυδιών.
Ο Θεός σαν Μητέρα διαμένει στον Ναό-καρδιά.
Σοφία και Αγάπη είναι οι δύο ουσιώδεις κολώνες της μεγάλης Λευκής Στοάς.
Μέσα σε κάθε άνθρωπο υπάρχει ένας στρατιώτης της Στρατιάς του Ήχου. Αυτός είναι ο εσώτερος Χριστός του κάθε ανθρώπου που έρχεται στον κόσμο.
Ο επταπλός άνθρωπος είναι μόνον η αμαρτωλή σκιά αυτού του στρατιώτη της Στρατιάς του Ήχου.
Χρειαζόμαστε να ενσαρκώσουμε τον Άνθρωπο-Ήλιο, τον εσωτερικό Χριστό. Η Θεϊκή Μητέρα μας βοηθάει.
Ζητήστε και θα σας δοθεί, χτυπήσετε και θα σας ανοιχθεί.
Ο Θεός σαν Αγάπη είναι η Ίσις, της οποίας κανείς θνητός δεν έχει σηκώσει το πέπλο.
Ποιος είναι εκείνος που θα τολμούσε να σηκώσει αυτό το τρομερά θεϊκό πέπλο;
Αλίμονο στους βέβηλους και στις βέβηλες που τόλμησαν ακόμη και να αγγίξουν το πέπλο της Ίσιδας.
Όταν ο ευσεβής κάνει τις παρακλήσεις του στην Θεϊκή Μητέρα, πρέπει να αποκοιμάται και να βυθίζεται σε βαθύ εσωτερικό διαλογισμό. Ο αληθινός ευσεβής δεν σηκώνεται από το κρεβάτι του, ούτε τρώει ούτε πίνει, μέχρι να λάβει την απάντηση της Θεϊκής Μητέρας.
Η Κοσμική Μητέρα δεν έχει μορφή, αλλά αρέσκεται να παίρνει κάποια μορφή για να απαντήσει στον ικέτη.
Μπορεί να απαντήσει σαν Ίσις, Ρέα, Κυβέλη, Τονανζίν, Μαρία, κλπ.
Όταν η Θεϊκή Μητέρα δώσει την απάντηση της στον ευσεβή, διαλύει ακαριαία την μορφή της διότι δεν την χρειάζεται.
Η Θεϊκή Μητέρα είναι η δεύτερη άποψη Εκείνου, και ονομάζεται Αγάπη. Η αγάπη είναι μία ουσία που είναι της ιδίας ουσίας με το πολύ βαθύ αφηρημένο διάστημα.
Η Θεϊκή Μητέρα δεν είναι μία γυναίκα ούτε βέβαια κάποιο άτομο. Είναι μόνο μία άγνωστη ουσία.
Οποιαδήποτε μορφή που Αυτό παίρνει, διαλύεται μετά. Αυτό είναι Αγάπη.
Ο Θεός Μητέρα είναι Αγάπη. Ο Θεός Μητέρα μας λατρεύει, μας αγαπά τρομερά. Η Θεά Μητέρα του κόσμου ανέρχεται από το μυελικό κανάλι μετατρεπόμενη σε φίδι φωτιάς όταν εργαζόμαστε με το Αρκάνο A.Z.F.
Η Θεά Μητέρα του κόσμου είναι η Ντέβι Κουνταλίνη.
Η Θεϊκή Μητέρα φέρει στα αγαπημένα της μπράτσα το παιδί της. Ο Εσώτερος Χριστός του κάθε ανθρώπου είναι αυτό το παιδί. Η Μητέρα είναι Εκείνο... Εκείνο...
Ίσις... Αγάπη... Μυστήριο...
Ο ευσεβής που θέλει δυνάμεις, πρέπει να τις ζητά από την θεϊκή Μητέρα. Ο αληθινός ευσεβής ταπεινώνεται μπρος στον Θεό Μητέρα.
Εάν ο ευσεβής, αληθινά αποφασίζει να διορθώσει τα σφάλματα του και να πατήσει το μονοπάτι της αγιότητας, μπορεί να ζητά από την Θεϊκή Μητέρα τη συγγνώμη από το περασμένο Κάρμα του και η θεϊκή Μητέρα το συγχωρεί.
Αλλά, εάν ο ευσεβής δεν διορθώνεται, ούτε ακολουθεί το μονοπάτι της αγιότητας, είναι άχρηστο να ζητάει συγγνώμη από την Θεϊκή Μητέρα, γιατί αυτή δεν τον συγχωρεί.
Η Θεϊκή Μητέρα συγχωρεί τα πραγματικά μετανοημένα παιδιά της. Αυτή γνωρίζει να συγχωρεί τα παιδιά της, γιατί είναι παιδιά της.
Όλο το Κάρμα των κακών πράξεων περασμένων ενσαρκώσεων μπορεί να συγχωρεθεί από την Θεϊκή Μητέρα.
Όταν η μετάνοια είναι απόλυτη, η τιμωρία είναι περιττή.
