Συγκέντρωση και Διαλογισμός

concentration2

Η Συγκέντρωση είναι βασική και θεμελιώδης για όλες τις πρακτικές που δίνει ο Δάσκαλος Σαμαέλ. Όταν κάποιος λέει: «Είμαι συγκεντρωμένος», είναι επειδή δεν υπάρχει παρά μόνο μία σκέψη στο τάδε αντικείμενο, υποκείμενο ή τόπο, σε οτιδήποτε κι αν είναι, εφόσον υπάρχει μία μόνο σκέψη, είναι συγκεντρωμένος. Έτσι εμείς, εάν πάμε να κάνουμε οποιαδήποτε από τις πρακτικές που δίνει ο Δάσκαλος Σαμαέλ, πρέπει να συγκεντρωνόμαστε.

Έχουν αποτύχει και αποτυχαίνουν οι πρακτικές του Δασκάλου Σαμαέλ, όχι επειδή οι πρακτικές είναι κακές, αλλά κάποιος ως μαθητής δεν ξέρει να συγκεντρώνεται σ’ αυτό που κάνει ͘ τότε κάνει μία πρακτική και ο νους πετάει προς όλες τι μεριές. Τι συμβαίνει; Την κάνει μηχανικά και μηχανικά δεν του δίνει αποτέλεσμα καμία πρακτική· ακόμα και στην πρακτική του Αρκάνο χρειάζεται η Συγκέντρωση. Η Συγκέντρωση και η Φαντασία πρέπει να δουλεύουν σε συνεργασία οι δυο τους, γιατί συγκεντρώνεται κάποιος στην ενέργειά του, τη φαντάζεται ότι ανεβαίνει από το νωτιαίο μυελό, εκείνο το κορδόνι από χρυσό, θα μπορούσαμε να το πούμε, που ανεβαίνει από το νωτιαίο μυελό. Εκεί υπάρχει συγκέντρωση και φαντασία που δουλεύουν ισορροπημένα. Έτσι λοιπόν τη Συγκέντρωση τη χρησιμοποιούμε για όλα. Έτσι λοιπόν χρειάζεται να εκπαιδεύουμε το φυσικό σώμα και το νου γι’ αυτό.

Εγώ είχα αυτή τη μέθοδο, την οποία έχω χρησιμοποιήσει, και πια δόξα τω Θεώ δεν μου δημιουργεί καμία δυσκολία η συγκέντρωση. Γιατί στην καθημερινή ζωή έχει κάποιος διάφορες δραστηριότητες, ναι ή όχι; Τότε κάνει μία ατζέντα το πρωί, μαζεύει τις πιο σημαντικές πρώτα και έτσι διαδοχικά κάνει την ατζέντα του. Τελείωσε την πρώτη, που είναι η πιο σημαντική για κάποιον, όταν τελείωσε αυτό, περνάει στη δεύτερη, μετά στην τρίτη, έτσι μέχρι όπου του φτάσει η ημέρα και να μην κάνει ένα πράγμα και να σκέπτεται άλλο, αλλά να είναι συγκεντρωμένος μόνο σ’ αυτό που κάνει. Έτσι εκπαιδεύεται κάποιος με τέτοιο τρόπο, ώστε την ημέρα που λέει: «θα συγκεντρωθώ» αυτό γίνεται, αμέσως. Έτσι λοιπόν, σ’ αυτή την πρακτική δεν της είχε δοθεί η σημασία· εγώ της έχω δώσει σημασία, γιατί έχω πολύ καιρό που έχω αυτή την πειθαρχία και εμένα δεν με δυσκολεύει η συγκέντρωση.

Για παράδειγμα: εσείς θέλετε να πάτε σε μια πυραμίδα, σε ένα Ναό ή να συνομιλήσετε με έναν Δάσκαλο, συγκεντρώνεστε και μόλις κοιμάστε πάτε κατευθείαν εκεί όπου είστε συγκεντρωμένοι, πάτε κατευθείαν, δεν σταματάτε σε κανένα μέρος. Μπορείτε να γνωρίσετε τους Ναούς, τις πυραμίδες ή να συνομιλήσετε με έναν Δάσκαλο, συγκεντρώνεστε σ’ αυτόν και ήδη αυτό είναι όλο. Αυτός είναι ο πιο γρήγορος τρόπος πληροφόρησης, είναι ο πιο γρήγορος τρόπος πληροφόρησης, για να ερευνήσει κάποιος οποιοδήποτε πράγμα, συγκεντρώνεται και αμέσως ερευνά αυτό που του χρειάζεται, τότε πρέπει να της δώσουμε τη σημασία που έχει αυτή η πρακτική, δεν πρέπει να την αφήνουμε για αύριο, αλλά να αρχίσουμε με μιας μία πειθαρχία, για να μπορεί να εκπαιδευτεί κάποιος στη συγκέντρωση. Γιατί προσέξτε, για τον διαλογισμό χρειαζόμαστε πρώτα να συγκεντρωθούμε, να υπάρχει μία μόνο σκέψη. Τότε ξαφνικά του εμφανίζεται άλλη σκέψη, η δυαδικότητα, τότε απορρίπτονται μαζί και μπαίνει κανείς στο διαλογισμό.

Στη δυαδικότητα ψάχνουμε τη σύνθεση ή το αντίθετο, τη σύνθεση και απορρίπτεται τότε καταλήγει ο νους λευκός.

Έτσι για τον διαλογισμό επίσης χρειάζεται κάποιος τη συγκέντρωση, χρειαζόμαστε εκπαίδευση και προσέξτε καλά: οποιοσδήποτε από σας που αρχίζει αληθινά να εξασκεί, να κάνει τις πρακτικές που δίνει ο  Δάσκαλος Σαμαέλ, με συγκέντρωση, αφοσίωση σ’ αυτό που κάνει, θριαμβεύει! Όχι, αυτό δεν αργεί, αλλά είναι ότι βλέπει κάποιος το αποτέλεσμα αμέσως· τότε δώστε του τη σημασία που έχει αυτό.

Έχω δει, για παράδειγμα, ότι διεθνώς έχει διδαχτεί πολύ η «συγκέντρωση», έχει συζητηθεί πολύ, αλλά δεν εξασκείται· πρέπει να εξασκείται εάν θέλει κάποιος να θριαμβεύσει. Η συγκέντρωση είναι μία από τις θεμελιώδεις βάσεις του μαθητή για να μπορέσει να πραγματοποιήσει τις πρακτικές που δίνει ο Δάσκαλος Σαμαέλ, ή αλλιώς χάνει το χρόνο. Εάν κάνει κάποιος μία πρακτική και ο νους πετάει ή σκέπτεται άλλο πράγμα που πρέπει να κάνει σε λίγο, ήδη εκεί αυτό είναι μία αποτυχία, μηχανοποιείται και δεν δίνει κανένα θετικό αποτέλεσμα.

Έτσι λοιπόν, να βάλετε στον εαυτό σας μία εργασία· στην καθημερινή ζωή χαράζει κάποιος την πειθαρχία του και έτσι εκπαιδεύεται σιγά σιγά, γιατί υπάρχουν φορές που κάνει ένα πράγμα, «αχ, έχω να κάνω εκείνο», κάτι άλλο· όχι, αφιερώνεται κανείς σε ένα μόνο πράγμα μέχρι να το τελειώσει. Ας αφιερώνει το χρόνο σ’ αυτό που κάνει πρώτα, έκανε αυτό, περνά στο δεύτερο, στο τρίτο, στο τέταρτο, έτσι, μέχρι όπου του φτάσει η μέρα και έτσι δεν ζει κάποιος μια ζωή μηχανική, αλλά πειθαρχείται για τον εσωτερισμό. Την ημέρα που θα ήθελε να συγκεντρωθεί σε μία πρακτική, κάνει μια πρακτική, το αποτέλεσμα είναι αμέσως θετικό.

Θα σας διηγηθώ κάτι, ότι όταν πρωτοξεκινούσαμε, πρακτικά είχαμε λίγους μήνες, ένας αδελφός μου και εγώ πήγαμε στη Θιέναγα· τότε ο Δάσκαλος συναντιόταν με την ομάδα στις επτά το βράδυ. Πηγαίναμε εμείς με ένα αυτοκίνητο, και του λέω του αδελφού: «σ’ αυτές τις στιγμές συναντιέται ο Δάσκαλος με το προσωπικό εκεί…» και του είπα: «θα συγκεντρωθούμε και θα πάμε». Εγώ συγκεντρώθηκα, προυμμ! έφτασα… Ο αδελφός μου καθώς δεν συγκεντρώθηκε, φτερούγισε προς όλα τα μέρη, γιατί ο ίδιος ο Δάσκαλος μας το είπε την άλλη μέρα, είπε: «Εσύ ξεκίνησες και ήλθες και επωφελήθηκες από τη δουλειά και ο αδελφός σου όχι, φτερούγισε προς όλες τις μεριές γιατί του έλειψε η συγκέντρωση». Τότε η συγκέντρωση είναι βασική για το μαθητή, για να μπορεί αληθινά να πραγματοποιεί θαύματα, με τη συγκέντρωση.

Είναι πολύ διαφορετικό αυτό που είναι η Συγκέντρωση από τον Διαλογισμό. Στη συγκέντρωση υπάρχει μία σκέψη, υπάρχει ένας σκοπός και ο διαλογισμός είναι να μη σκεπτόμαστε ούτε το καλό ούτε το κακό, να φτάσουμε στην ησυχία και στη σιωπή του νου έτσι που δεν πρέπει να συγχέονται αυτά τα δύο μέρη που είναι πολύ παρόμοια, αλλά δεν είναι το ίδιο.

Όταν, για παράδειγμα, πάτε εσείς να κάνετε μία πρακτική, αποφασίστε να κάνετε μία μονάχα πρακτική, τίποτα περισσότερο, μην αρχίσετε να κατανέμετε το χρόνο, ότι θα κάνω μία τώρα και μετά από λίγο άλλη, όχι. Αφιερώστε το χρόνο σε μία μόνο, σε μία μόνο, σ’ αυτή που σας φαίνεται καλύτερη, αυτή. Να μην κάνετε μία πρακτική και να σκέπτεστε ότι θα κάνω άλλη μετά από λίγο, όχι. Αφιερώστε τον απαραίτητο χρόνο σε μία μόνο πρακτική, τίποτα περισσότερο…!

Αυτό εάν το βάλετε σε πρακτική εφαρμογή είναι ένα ισχυρότατο όπλο, αυτή είναι η θεμελιώδης βάση της μελέτης, αυτή η πρακτική της συγκέντρωσης. Με αυτό ανοίγουν σε κάποιον όλες οι πόρτες για να ερευνήσει όλα όσα θέλει, δεν έχει παρά να συγκεντρωθεί και πια πάει κατευθείαν όπου θέλει να πάει, ερευνά αυτό που θέλει.

Προσέξτε, θα σας διηγηθώ κάτι που μου συνέβη, ας πούμε αρνητικό, αρνητικό. Ήμουν στο Μεξικό θέλοντας να κάνω μία πρακτική για να βγω σε κατάσταση Χίνας, στον «Τέλειο Γάμο», εγώ δεν έχω θελήσει να ξαναδουλέψω μ’ αυτούς τους Δασκάλους.

Καταλήγει ότι πήρα τα ονόματα των Δασκάλων, τα αποστήθισα και το βράδυ κάθισα να κάνω την πρακτική ξάπλωσα ανάσκελα στο κρεβάτι για να επικαλεστώ τους Δασκάλους, τότε κουράστηκα ανάσκελα και γύρισα στο πλάι προς την εσωτερική γωνία. Συνέχισα κάνοντας την πρακτική αλλά μηχανικά· εγώ έκανα την πρακτική επικαλούμενος τους Δασκάλους και ο νους μου πετούσε σε όλα τα μέρη του πλανήτη, τότε έκανα μια μηχανική πρακτική. Όταν έφτασε η στιγμή ένιωσα ότι κάποιος με άγγιξε πολύ απαλά κάπου εδώ στον ώμο, έτσι αλλά πάρα πολύ απαλά και όπως ήμουν εγώ με κοιμισμένη τη συνείδηση, ο νους πετούσε προς όλες τις μεριές, τότε του είπα: «ε, μην ενοχλείτε!» και του έριξα με τον αγκώνα έτσι, «ε, μην ενοχλείτε!». Όταν εγώ, καθώς ξύπνησα εκείνη τη στιγμή γυρνάω να δω, ο Δάσκαλος που πήγαινε να με βάλει σε κατάσταση Χίνας χαμογέλασε και αποσύρθηκε. Τότε, προσέξτε, εκείνο το βράδυ εγώ έκανα μία αρνητική πρακτική, Ο Δάσκαλος ήλθε, αλλά όπως ο νους μου δεν ήταν σ’ αυτό που ήταν, αλλά ήμουν σε όλα τα μέρη, τότε έφτασε η στιγμή, την έχασα. Γι’ αυτό δεν έχω θελήσει να ξαναδουλέψω μ’ αυτούς του Δασκάλους, γι’ αυτό το λόγο. Ακόμα ντρέπομαι, από μία αγένεια, μία αγένεια επειδή έκανα ένα μηχανικό πράγμα, δεν ήμουν συγκεντρωμένος σ’ αυτό που έκανα.

Τότε αυτές είναι οι εμπειρίες που τις έχει κάποιος πικρές, αλλά του χρησιμεύουν σαν εμπειρία για να αλλάξει τον τρόπο του που κάνει τις πρακτικές, με συγκέντρωση, αφοσίωση σ’ αυτό που κάνει. Έτσι ώστε δεν τις κερδίζει όλες κάποιος για να αποκτήσει εμπειρία, μερικές τις χάνει, που του μένουν σαν μια εμπειρία, έτσι; Ώστε όλο αυτό χρησιμεύει, γιατί τώρα αυτό το λάθος μου εξυπηρετεί εσάς, γιατί σας διηγούμαι μια αρνητική εμπειρία, σας διηγούμαι μια εμπειρία απ’ αυτό που μου συνέβη, επειδή δούλευα μηχανικά. Και έτσι συμβαίνει, αυτό που κάνει κάποιος μηχανικά δεν του χρησιμεύει, γι’ αυτό η συγκέντρωση είναι βασική και θεμελιώδης.

Translate »