Αξιοσέβαστε Δάσκαλε Ραβολού, τι σημασία έχει για τα γκρουπ και για όλους μας να δουλεύουμε με τη διαίσθηση;
Η διαίσθηση είναι το όχημα εκδήλωσης της Ουσίας ή της ψυχής μας. Μπορούμε να την αναπτύξουμε προφέροντας το γράμμα “Ο” μακρόσυρτα, μπορούμε να αναπτύξουμε αυτή τη διαίσθηση. Η διαίσθηση είναι το μοναδικό όχημα εκδήλωσης του θεϊκού μέρους μας. Αυτή είναι σε επαφή με τις Ιεραρχίες και με μας. Πρέπει να προσέχουμε πάντα αυτό που οι κανονικοί και κοινοί άνθρωποι ονομάζουν “προαίσθηση”. Η προαίσθηση είναι μια διαισθητική ειδοποίηση που μας δίνουν, μπορεί να είναι μια καλή ή κακή ειδοποίηση, αλλά μας ειδοποιούν πριν να γίνει. Τότε, εμείς, επειδή είμαστε κοιμισμένοι, δεν της δίνουμε σημασία και γι’ αυτό συμβαίνουν οι αποτυχίες μας. Έτσι λοιπόν η διαίσθηση είναι το όχημα εκδήλωσης του θεϊκού μέρους μας. Η διαίσθηση είναι το μοναδικό όχημα που μπορεί να χρησιμοποιεί η Ουσία ή η ψυχή σαν έκφραση. Γιατί τα άλλα κέντρα δεν κάνουν, τα χρησιμοποιεί το εγώ. Το εγώ δεν μπορεί να χρησιμοποιεί τη διαίσθηση. Για αυτό το λόγο θα πρέπει να είμαστε σίγουροι για μια διαισθητική ειδοποίηση, να την ακούμε, διότι αυτό που θα μας πούνε εκεί είναι η αλήθεια.
Δάσκαλε, τι έχει να κάνει η αυτοπαρατήρηση με την αίσθηση της διαίσθησης;
Τίποτα δεν έχει να κάνει μ’ αυτή. Δεν πρέπει να μπερδεύουμε τη γάτα με το λαγό. Όχι, τίποτα δεν έχει να κάνει μ’ αυτή.
Δάσκαλε άλλη μία ερώτηση. Ο Δάσκαλος πάντα μας έχει πει να μην κάνουμε τα μάντραμ, τώρα ο Δάσκαλος μας εξηγεί και μας διδάσκει ότι πρέπει να κάνουμε το μάντραμ “Ο”.
Ωραία, θα σας εξηγήσω το γιατί. Τα άλλα κέντρα τα χρησιμοποιεί το εγώ, έτσι δεν είναι; Όμως το εγώ δεν μπορεί να χρησιμοποιεί τη διαίσθηση. Τότε τη διαίσθηση ναι, μακάρι όλος ο κόσμος να είχε αναπτυγμένη τη διαίσθηση, όλος ο κόσμος.
Προσέξτε ότι γι’ αυτό το λόγο στις γυναίκες συμβαίνουν λιγότερα πράγματα από εμάς, διότι εμείς είμαστε διανοητικοί και οι γυναίκες είναι διαισθητικές, πιο διαισθητικές από εμάς. Έχουν αυτό το μεγάλο πλεονέκτημα σε σύγκριση με μας.
Τότε εμείς θα πρέπει να αναπτύξουμε τη διαίσθηση. Με τη διαίσθηση δεν μπορούμε να διαπράττουμε κανένα έγκλημα, κανένα κακό, το εγώ δεν μπορεί να τη χρησιμοποιεί για το κακό.
Δηλαδή, ποτέ δεν κάνει λάθος;
Όχι.
Δηλαδή δάσκαλε, μ’ αυτό εμείς δε συνιστούμε το μάντραμ “ΟΥ” ούτε το “Ε” ούτε τα άλλα φωνήεντα.
Όχι, όχι, όχι! Μόνο το “Ο” για να αναπτύξουμε τη διαίσθηση, τίποτε άλλο.
Δάσκαλε, εμείς βλέπουμε ότι ο’ αυτή την εποχή κάθε μέρα εμφανίζονται πιο κρίσιμες στιγμές για την ανθρωπότητα, δυσκολότερες καταστάσεις και όλα επιταχύνονται. Σ ’ αυτές τις στιγμές είναι πιο αναγκαία αυτή η πρακτική ή τι έχετε να μας πείτε σχετικά με την τωρινή εποχή;
Όσο περνάνε οι μέρες είναι πιο αναγκαίο, πιο χρήσιμο να έχουμε τη διαίσθηση. Εγώ είμαι ζωντανός χάρη της διαίσθησης. Οι δάσκαλοι σε μια στιγμή κινδύνου ειδοποιούν, εμείς λαμβάνουμε τότε την ειδοποίηση και δραστηριοποιούμαστε αντίθετα από ότι θα κάναμε εάν σ’ εκείνη τη στιγμή κάτι κάνουμε ή πρόκειται να κάνουμε.
Δάσκαλε, τότε η διαίσθηση μας είναι χρήσιμη μόνο για να αποφεύγουμε μερικούς κινδύνους;
Ναι, και πολλές φορές για να γλυτώνουμε πολλούς άλλους ανθρώπους. Η διαίσθηση δεν είναι κάτι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί αρνητικά, αλλά είναι θετική γιατί είναι το όχημα εκδήλωσης της Ουσίας.
Δάσκαλε, τι θα πρέπει να φανταστούμε καθώς προφέρουμε το “Ο”;
Το τσάκρα της καρδιάς γυρίζοντας. Αλλά σας μιλάω επιφανειακά διότι η αληθινή διαίσθηση αναπτύσσεται με τη δουλειά με τους τρεις παράγοντες. Αυτό είναι προκαταρτικό που σας δίνω, ώστε οι άνθρωποι να βοηθηθούν.
Όταν εσείς μας λέτε να βλέπουμε κάτι, θα πρέπει επίσης να δούμε κάποιο χρώμα καθώς κοιτάμε το τσάκρα της καρδιάς; Δεν υπάρχει ένα ειδικό χρώμα;
Αυτό είναι ένα λουλούδι με μερικά πέταλα με διάφορα χρώματα που αρχίζει να περιστρέφεται.
Δάσκαλε, ένας μεγαλομανής, μπορεί να αφυπνίσει τη διαίσθηση;
Όχι, τίποτα, τίποτα. Ένας μεγαλομανής βρίσκεται μακριά από ικανότητες και εξουσίες. Ένας μεγαλομανής δεν κάνει για τον εσωτερισμό, γιατί δε χρησιμεύει.
Εσείς μας έχετε μιλήσει ότι στους εσωτερικούς κόσμους μας μιλάνε δια μέσω των συμβολισμών και των αριθμών, έτσι δεν είναι; Είναι με τη διαίσθηση που...
Με τη διαίσθηση διερμηνεύετε οποιαδήποτε εικόνα, οτιδήποτε πράγμα στους εσωτερικούς κόσμους.
Δηλαδή, μας χρησιμεύει για να γνωρίσουμε.
Εδώ, εκεί, παντού. Είναι μια ικανότητα που θα πρέπει να την έχουμε γιατί αυτή λειτουργεί παντού.
Δάσκαλε, πώς μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτή την αίσθηση; Τι προσανατολισμό μας δίνετε ώστε να τη χρησιμοποιήσουμε εμείς χωρίς να μπει ο ορθολογισμός;
Όταν μας δίνουν μια ειδοποίηση, μην σκεφτείτε “θα είναι ή δε θα είναι;”. Να δράμε μια και καλή, χωρίς να σκεπτόμαστε, να δράμε. Εάν καθόμαστε να σκεφτόμαστε, τότε μπαίνει το εγώ να λειτουργεί εκεί πέρα και τα βλάπτει όλα.
Δάσκαλε, εσείς μας έχετε μιλήσει μερικές φορές για το τι σημαίνει “να απορρίπτουμε το νου”, βοηθάει να δραστηριοποιηθεί η διαίσθηση;
Βεβαίως, διότι το εγώ δεν μπορεί να χρησιμοποιεί τη διαίσθηση. Τότε όταν “απορρίπτουμε το νου” μένει σε λειτουργία η διαίσθηση.
Θα μπορούσατε να μας εξηγήσετε πώς γίνεται “να απορρίπτουμε το νου”;
Να μη σκεπτόμαστε. Το άτομο ακολουθεί το κέντρο της καρδιάς, δηλαδή, τη διαίσθηση, ότι του γεννιέται. Ας ξεκινάει από εκεί, ας κάνει αυτό που του λέει η καρδιά του. Αυτό είναι “να απορρίπτουμε το νου”, να βάζουμε να λειτουργεί η διαίσθηση.
Δάσκαλε, θα μπορούσατε να μας πείτε ένα δικό σας ανέκδοτο σχετικά με τη διαίσθηση;
Μπορώ να σας δώσω πάρα πολλά από εδώ στην Κολομβία και από άλλες χώρες όπου ήμουν. Εξαιτίας της διαίσθησης έχω σώσει τη ζωή μου και επίσης έχω σώσει τη ζωή πολλών ατόμων. Τότε εμείς χρησιμοποιούμε αυτό το κέντρο σαν το βασικό που έχουμε τώρα για να υπερασπιστούμε εμείς και να βοηθάμε την ανθρωπότητα.
Δάσκαλε, το ψέμα που λέμε, βλάπτει επίσης τη διαίσθηση;
Κοιτάξτε, κάθε ψέμα όσο καλό και ασήμαντο και αν είναι, είναι ενάντια στον Πατέρα. Ο Πατέρας είναι η Αλήθεια μέσα μας. Αυτός είναι η Αλήθεια και το ψέμα είναι ο αντίθετος πόλος του Πατέρα. Τότε ο Πατέρας απομακρύνεται από τον ψεύτη, αντί να τον πλησιάζει, απομακρύνεται από αυτόν. Διότι Αυτός είναι η Αλήθεια και ο αντίθετος πόλος είναι το ψέμα. Πρέπει τότε να προσέχουμε πολύ το ψέμα. Εμείς πάντα θα πρέπει να πούμε την αλήθεια όσο και αν κοστίζει.
Δάσκαλε, δηλαδή, ένα άτομο που δουλεύει με τους Τρεις Παράγοντες και βοηθιέται με το μάντραμ “Ο”, αναπτύσσεται αμέσως, πιο γρήγορα;
Πολύ πιο γρήγορα, διότι η ενέργεια βάζει να περιστρέφονται ή να λειτουργούν αυτά τα κέντρα, αυτές οι ικανότητές μας, έτσι δεν είναι; Διότι η ενέργεια συνδέεται με όλα αυτά τα κέντρα και τις εκκλησίες. Και αυτό που σας δίνω είναι προκαταρτικό, ώστε να βοηθηθούν οι άνθρωποι, έτσι δεν είναι;
Τότε, όταν έρχεται η στιγμή, όλες αυτές οι ικανότητες εμφανίζονται στον άνθρωπο πιο εύκολα.
Εγώ έχω δει, για παράδειγμα, όταν ο Δάσκαλος μας δίδαξε τα μάντραμ, μας έβαζε μια ώρα κάθε μέρα να τα προφέρουμε. Μια φορά επαναστάτησα. Εγώ ο ίδιος έκανα τα μάντραμ εκεί μόνος μου στο βουνό και άρχιζα να έχω λάμψεις διόρασης. Τότε σταμάτησα και είπα: “Δε μου άρεσε το πράγμα. Εάν είμαι κακός χωρίς εξουσίες, πώς θα είμαι με εξουσίες;” Έκανα στον εαυτό μου αυτή την ερώτηση, δε συνέχισα να το κάνω άλλο.
Εκείνο το απόγευμα πήγαμε στο Δάσκαλο. Αυτός κάθε απόγευμα μας έβαζε να κάνουμε τα μάντραμ: “Ωραία, όλος ο κόσμος να κάνει τα μάντραμ.” Εγώ έμεινα καθιστός και μου είπε: “Χοάκο, πρέπει να αφυπνίσουμε τις ικανότητες, τις εξουσίες.” Του είπα: “Ωραία, Δάσκαλε, από όλο αυτό το προσωπικό που έχετε εσείς εδώ, εγώ υπήρξα ο χειρότερος. Εάν είμαι κακός χωρίς εξουσίες, τότε πώς θα είμαι με εξουσίες και ικανότητες; Πείτε μου εσείς.” Τότε αποφάσισα να μην κάνω άλλο τα μάντραμ. Ο Δάσκαλος μού είπε: “Μην τα κάνεις άλλο.”
Τότε εκεί τελειώσαμε με τα μάντραμ, διότι ο Δάσκαλος μ’ αυτή την απάντηση που του έδωσα ανάλυσε τα πράγματα πιο βαθιά και μέχρι εκεί έφτασε. Δε με κάλεσε ξανά. Γιατί αυτό είναι λογικό, εάν εμείς χωρίς ικανότητες, χωρίς εξουσίες είμαστε κακοί, πώς θα είναι όταν θα τις αναπτύξουμε. Τις παίρνουν τα εγώ για τη χρήση τους και καταστρέφονται όλα.
Είναι σωστό να σκεπτόμαστε ότι η διαίσθηση μας βοηθάει και μπορεί να μας επιτρέπει να καταλάβουμε καλύτερα μια αδυναμία, ένα ελάττωμα;
Είναι λογικό, η διαίσθηση είναι γι’ αυτό, για να καταλάβουμε πιο βαθιά τα πράγματα και να μπορούμε επίσης να τα διερευνήσουμε πιο εύκολα, από καθαρή στιγμιαία διαίσθηση.
Στο Μεξικό μου συνέβη το εξής: Είμασταν μαζί με το Δάσκαλο σε μια Τρίτη κάμαρα. Τα άτομα εκείνα ήταν καθαρά διανοούμενα. Ο Δάσκαλος βρισκόταν σ’ ένα μέρος και εγώ σ’ ένα άλλο και μου είπε μπροστά σ’ όλο τον κόσμο: “Υπάρχουν τρεις πύργοι. Ο ένας καίγεται, ο άλλος είναι αναμμένος και ο άλλος μένει για εσένα.” Του είπα: “Δάσκαλε, εγώ ξέρω πως έτσι είναι. Τότε θα πρέπει να περιμένουμε να πέφτει ένας και να σπρώξουμε τον άλλο και μετά να συνεχίσουμε με τον άλλο, διότι αυτό είναι μια συνεχόμενη δουλειά.” Και αυτός μου είπε: “Ναι Χοάκο, έτσι είναι.”
Όλος ο κόσμος μας κοίταζε. Για τι πράγματα συζητούσαμε; Από διαίσθηση! Μπορούμε να κουβεντιάζουμε ανάμεσα στον κόσμο, ποιος θα μας καταλάβει; Αχ! Η διαίσθηση. Στους εσωτερικούς κόσμους είναι καταπληκτική αυτή η ικανότητα της διαίσθησης. Εδώ στο φυσικό μας βοηθάει πολύ, αλλά και στις άλλες διαστάσεις ακόμα περισσότερο, για να μάθουμε καινούρια συμβολογία και Καββάλα και όλα. Διότι εκεί η Καββάλα και η συμβολογία είναι η γλώσσα. Σε κανένα δε θα του εξηγήσουν, κοιτάξτε αυτό ή το άλλο..., όχι, η απάντηση δίνεται με ένα σύμβολο και αρκεί.
Τότε, η διαίσθηση παίζει έναν πάρα πολύ σημαντικό ρόλο. Μακάρι όλος ο κόσμος να σκόπευε να αναπτύξει τη διαίσθηση, όλος ο κόσμος χωρίς εξαίρεση.
Όταν κάνουμε αυτή τη διάλεξη στην Β' φάση, είναι επειδή, μπορούμε να την εξηγήσουμε στα άτομα της Β' φάσης, εφόσον αυτό που εμείς πήραμε είναι για να αρχίσουν και αυτοί επίσης να κάνουν το μάντραμ;
Αυτό μπορούμε να το δώσουμε επίσης στην Α' φάση, αλλά ας το αφήνουμε στην Β' φάση σύμφωνα με την τάξη. Όμως μέχρι και στην Α' φάση θα μπορούσαμε να το εξηγήσουμε. Μ’ αυτό κανένας δεν μπορεί να προκαλεί κακό, κανένας.
Πόσο χρόνο συνιστάτε να κάνουμε το μάντραμ “Ο”;
Ας βάλουμε καθημερινά είκοσι λεπτά, αλλά βέβαια καθημερινά.
Γίνεται διανοητικά;
Διανοητικά γίνεται, αλλά αν μπορούμε φωναχτά καλύτερα, διότι ο Λόγος είναι δημιουργικός, αποκρυσταλλώνει πιο γρήγορα. Όμως αν δεν μπορούμε, διανοητικά γίνεται επίσης.
Τι συμβαίνει Δάσκαλε, εάν για παράδειγμα το κάνουμε σήμερα και μετά από οκτώ μέρες, ή το κάνουμε κάθε τρεις μέρες και δε γίνεται συνέχεια;
Είναι καλύτερα διαρκώς.
Δε βλέπουμε αποτελέσματα;
Είναι καλύτερα διαρκώς. Κοιτάξτε, εμείς κανονίζουμε τη δουλειά: Θα κάνουμε τόσο χρόνο καθημερινά το μάντραμ “Ο”. Ενδυναμώνουμε επίσης τη θέληση. Αλλά αν γίνεται κάθε οκτώ μέρες, τότε ούτε θέληση ούτε τίποτα δε γίνεται και στο τέλος το παρατάμε.
Έτσι ενδυναμώνουμε τη θέλησή μας. Όταν βάλουμε στον εαυτό μας μια δουλειά καθημερινά, ενδυναμώνουμε τη θέληση, όταν δεν έχουμε θέληση, τουλάχιστον δημιουργούμε αυτή τη δύναμη μέσα μας.
Κάποτε μας είπατε εσείς ότι ήμασταν σταματημένοι και για να μπορούμε να ξεκολλάμε, να προχωράμε, ήταν σημαντικό στην στιγμή που σηκωνόμαστε να έχουμε ένα σκοπό, ένα στόχο στην ημέρα.
Ναι! Να κάνουμε μια ατζέντα με τα διάφορα πράγματα που έχουμε να κάνουμε, τις διάφορες δραστηριότητες. Να βάζουμε πρώτα τα πιο σημαντικά, και να κάνουμε μέχρι εκεί που δίνει η ημέρα. Αυτό λέγεται συγκέντρωση. Να μην αρχίζουμε το ένα και το άλλο και να μη τελειώνουμε κανένα. Δηλαδή, πρόκειται για μια τάξη, το ένα μετά το άλλο μέχρι εκεί που έχουμε χρόνο. Αυτό λέγεται συγκέντρωση σ’ αυτό που κάνουμε. Αυτό είναι μια εκπαίδευση για μας ώστε την ημέρα που θα πάμε να συγκεντρωθούμε να γίνεται πολύ πιο εύκολα.
Δάσκαλε, αυτή η διάλεξη ή αυτή η κασέτα θα πάει σ' όλη την Κολομβία. Ο Δάσκαλος μας έχει μιλήσει για τις προθερμάνσεις, ότι είναι σημαντικό να συνεχίζουμε με πιο εντατικές προθερμάνσεις, γιατί δάσκαλε;
Άνθρωπε, το να πούμε ότι είμαστε ο Στρατός της Σωτηρίας πάει πολύ, ας υποθέσουμε όμως ότι έτσι είναι. Ένας στρατός χωρίς πειθαρχία τι είναι; γιατί χρησιμεύει; Τότε, οι προθερμάνσεις είναι η προετοιμασία και η πειθαρχία του. Αν θέλουμε να εξυπηρετούμε την ανθρωπότητα πρέπει πρώτα να ετοιμαστούμε, ώστε να εξυπηρετούμε σωστά, διότι αλλιώς κάνουμε κακό και είναι μια απάτη.
Τελευταία επιμένετε αρκετά ότι πρέπει να εξασκούμε τους Τρεις Παράγοντες και ότι ο θάνατος είναι το πιο σημαντικό των τριών.
Ο θάνατος.
Μπορείτε να μας πείτε κάτι παραπάνω σχετικά μ ’ αυτό;
Κοιτάξτε, το κάθε εγώ που έχουμε, έχει ένα μόριο της Ουσίας ή της Ψυχής, θα λέγαμε. Καθώς αρχίζουμε να πεθαίνουμε, αυτό το θεϊκό μόριο που βρίσκεται παγιδευμένο στο εγώ φεύγει και ξαναγυρίζει στο σημείο εκκίνησής του, που είναι η Ουσία. Έτσι μετατρέπεται, μεγαλώνει, ενδυναμώνεται, μέχρι να μετατραπεί σε Ψυχή. Αλλά αυτή η Ψυχή είναι ασυνείδητη. Χρειάζεται η Φωτιά του Αγίου Πνεύματος για να λάμπει. Πρέπει να δουλευτεί με τη Φωτιά του Αγίου Πνεύματος. Πώς γίνεται αυτό; Δια μέσω της μεταβολής των ενεργειών, διότι η Ψυχή, αυτή καθ’ εαυτή, δεν μπορεί να λάμπει χωρίς τη φωτιά του Αγίου Πνεύματος, η φωτιά του Αγίου Πνεύματος είναι αυτή που μας οδηγεί στη σοφία.
Δάσκαλε, επειδή, ήδη, τελειώνουμε, πολλά άτομα στην Κολομβία θα ήθελαν να ξέρουν για την υγεία σας, για το πώς είσαστε και να μας πείτε δυο λόγια σχετικά με την υγεία σας.
Ωραία, σχετικά με την υγεία μου ήδη έχετε δει πως αλλάζει. Μια μέρα είμαι καλά και άλλες δυο-τρεις άσχημα. Τέλος πάντων ενοχλήσεις, τις περισσότερες φορές του στομαχιού, που με βλάπτουν πολύ, γιατί η χώνεψη γίνεται δύσκολα. Αλλά όμως παρ’ όλα αυτά, εξυπηρετώ τις ανάγκες της Κίνησης, βρίσκομαι στο πεδίο της μάχης. Εγώ εξαιτίας αυτού του πράγματος δε θα κρυφτώ, όχι! Είμαι στο μέτωπο, στο πεδίο της μάχης.
Ποιος είναι ο αποχαιρετισμός σας για τους ανθρώπους δάσκαλε, ένα ειδικό μήνυμα;
Ωραία, η επιθυμία μου για τους ανθρώπους που θα ακούσουν αυτή την κασέτα, η επιθυμία μου είναι απέραντη για την πνευματική πρόοδο του καθενός, να ενδιαφέρεστε γι’ αυτήν την πρόοδο και να ξεκινάτε να δουλεύετε. Να πάψουν να μιλάνε τόσο στον αέρα, όπως λένε κοινά και να μπαίνετε αληθινά στη φωτιά, στην φλόγα της πρακτικής, έτσι επιτυγχάνεται η πνευματική πρόοδος. Δε επιτυγχάνεται μαλώνοντας για το ποιος ξέρει περισσότερο ή έχει περισσότερο χρόνο στην Γνώση, όχι! Επιτυγχάνεται με την πρακτική, μπαίνοντας αληθινά στην φωτιά, κάνοντας πρακτική. Έτσι θα εκμεταλλεύεστε πραγματικά τη δουλειά. Αυτή είναι η Γνώση. Η Γνώση θεωρητικά για τίποτα δε χρησιμεύει. Μπορείτε να μάθετε απέξω όλα τα βιβλία του Δασκάλου Σαμαέλ και να κηρύττετε δεξιά και αριστερά και όμως, εάν δεν έχετε δουλέψει πάνω στους εαυτούς σας, αναμφισβήτητα θα πηγαίνετε προς την Κόλαση, να κηρύξετε εκεί πέρα. Έτσι λοιπόν αυτό που εδώ χρειαζόμαστε είναι πράξεις και όχι λόγια, χρειαζόμαστε ανθρώπους που να ξεκινάνε να δουλεύουν.
Η επιθυμία μου είναι να φύγετε από αυτό τον κύκλο που έχει χαράξει ο καθένας και να μπείτε στην πρακτική, ώστε να μπορείτε να σπάσετε αυτό που ονομάζουμε χρόνο, έτσι δεν είναι; Ο καθένας από μας μπαίνει μέσα σ’ έναν κύκλο και εκεί γυρνάει. Πρέπει να τον σπάσουμε και αυτό είναι δυνατόν μόνο μέσω της πρακτικής.
Ποια είναι η νότα που πρέπει να δώσουμε σε πολλά μάντραμ, σε πολλές λέξεις; Θα μπορούσατε εσείς να μας δώσετε τον τονισμό του “Ο” για την πρακτική της διαίσθησης; Τι τόνο θα πρέπει να δίνουμε στο “Ο”;
Εισπνέουμε πρώτα....ΟΟΟΟοοοοο και βάζουμε να περιστρέφεται ο δίσκος ή το κέντρο. Μ’ αυτό αρχίζει το κέντρο να περιστρέφεται, επεκτείνοντας πάντα τον ήχο του Ο.
Ωραία δάσκαλε, σίγουρα οι άνθρωποι θα ήθελαν να ξέρουν ποια είναι η κατάλληλη στιγμή ή πώς θα πρέπει να γίνεται αυτό το μάντραμ. Δηλαδή, εάν θα πρέπει να γίνει σ’ ένα ειδικό μέρος ή να το κάνουν στο σπίτι ξαπλωμένοι ή καθιστοί ή στην εξοχή.
Κοιτάξτε το μάντραμ μπορεί να γίνεται ένα ή δύο λεπτά φωναχτά και να συνεχίζεται μετά διανοητικά, εάν βρίσκεστε όπου υπάρχουν άνθρωποι, ώστε να μην τους σκανδαλίσετε, έτσι δεν είναι; Το να το κάνει διανοητικά κανείς, επίσης αυτό το κέντρο περιστρέφεται.
Δάσκαλε, άλλη ερώτηση που ήθελα να σας κάνω. Ο Δάσκαλος Σαμαέλ μάς μίλησε πολύ για τα καρδιακά κέντρα. Αυτό που εσείς μάς έχετε διδάξει σχετικά με τη διαίσθηση έχει καμία σχέση με αυτό που επίσης μάς δίδαξε ο Δάσκαλος Σαμαέλ για τα καρδιακά κέντρα;
Κοιτάξτε, σε σύνθεση είναι το ίδιο πράγμα, το μόνο που αλλάζει είναι η ορολογία, έτσι δεν είναι; Αλλά σε σύνθεση πρόκειται για το ίδιο πράγμα.
Ναι, γιατί αυτός έχει φέρει μια πρακτική για το καρδιακό κέντρο.
Σε σύνθεση είναι το ίδιο πράγμα, το ίδιο. Κοιτάξτε πόσο σοβαρή είναι η διαίσθηση, για μένα τώρα είναι το καλύτερο όπλο, για να μάθω να δουλεύω. Διότι εγώ στα προβλήματα και στα σοβαρά πράγματα, χρησιμοποιώ τη διαίσθηση. Αυτήν δεν την αφήνουμε, είναι ακριβής σ’ αυτό που είναι. Εγώ χρησιμοποιώ το διαισθητικό μέρος, αλλιώς αποτυχαίνουμε. Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό το κέντρο και να το βάλουμε να περιστρέφεται.
Ωραία, τώρα θα σας εξηγήσω εδώ, διότι εγώ σαν σχεδιαστής είμαι το χειρότερο που μπορεί να υπάρχει. Για παράδειγμα, εμένα μου εμφανίζεται εδώ ένα πρόβλημα, του ψάχνω τη δυαδικότητα, έτσι δεν είναι; Εδώ υπάρχει η εικόνα ενός διαβόλου, του βάζω έναν άγγελο και τότε αναλύω και τους δυο. Στο βάθος τι είναι; Δυο άνθρωποι, ο ένας διάλεξε το μαύρο δρόμο και ο άλλος διάλεξε το λευκό δρόμο. Βγάζω αυτή τη σύνθεση. Αυτό είναι πια μια δουλειά με τη διαίσθηση.
Αυτή τη σύνθεση μπορούμε να την ονομάζουμε με το αριθμό τρία, ας πούμε. Εδώ έχουμε τη δυαδικότητα, δύο, έτσι; Αυτό το αποτέλεσμα το φέρνω εδώ στη διαίσθηση, η διαίσθηση μού δίνει ένα αποτέλεσμα. Βγάζω μια σύνθεση, μια μελέτη και μού δίνει ένα αποτέλεσμα. Αλλά σ’ αυτό γινόμαστε πρακτικοί και το κάνουμε γρήγορα. Από αυτή τη διαίσθηση βγάζω τη σύνθεση και από εδώ την πηγαίνω στο τετράγωνο. Αυτό το τετράγωνο συμβολίζει τα Τέσσερα Ανώτερα Σώματα με τον Εσώτερό τους, που θα το μελετήσουν γρήγορα. Αυτό το ίδιο αποτέλεσμα το πηγαίνω εδώ και από εδώ βγαίνει μια σύνθεση, βγάζω μια σύνθεση, εφόσον δουλεύουν αυτά τα Τέσσερα Ηλιακά Σώματα με τον Εσώτερό τους, του βγάλανε ένα αποτέλεσμα, μια σύνοψη. Τότε έχουμε εδώ το πενταγωνικό αστέρι. Αυτή είναι η διαδρομή, αλλά αυτό γίνεται σε δευτερόλεπτα, γρήγορα! Τότε, εγώ πρέπει να δουλεύω πάνω σ’ αυτό.
Και εκεί σας δίνει αποτέλεσμα;
Ακριβώς! Υπάρχουν άλλες μέθοδοι, διότι εδώ χρησιμοποιούμε την Καββάλα. Έτσι και αλλιώς ο τέταρτος και ο πέμπτος έρχονται να είναι το πενταγωνικό αστέρι, αυτό είναι η σύνθεση όλων. Τότε υπάρχουν άλλες μέθοδοι για να χρησιμοποιούμε την Καββάλα, που είναι πιο πλατιές, αλλά όλες δίνουν το ίδιο αποτέλεσμα και από αυτό το σύστημα δίνονται όλες οι μέθοδοι της Καββάλας που υπάρχουν.
Αυτό το χρησιμοποιώ εγώ επειδή είναι πιο σύντομο, εφόσον έχω αρχίσει να προσαρμόζω αληθινά το φυσικό σώμα σ’ αυτές τις σπουδές, που ήδη είναι έξω από το φυσικό, έτσι δεν είναι; Τότε προσαρμόζω το φυσικό σώμα σ’ αυτό. Μετά μπορούμε να χρησιμοποιούμε οποιαδήποτε μέθοδο και αν υπάρχει.
Η διαίσθηση που έρχεται στη στιγμή που λιγότερο το περιμέναμε, θα πρέπει το άτομο αναγκαστικά να βρίσκεται σε μια κατάσταση αυτοπαρατήρησης του εαυτού του, ώστε να αντιληφθεί το μήνυμα;
Ναι, διότι αυτή εκφράζεται δια μέσω μιας προαίσθησης, όπως την ονομάζει ο κόσμος. Τότε, αν πρέπει να ταξιδέψουμε, να την ακούμε και να μην ταξιδέψουμε. Αν μας ήρθε η ειδοποίηση για να μην ταξιδέψουμε ή κάτι σχετικά με μια επιχείρηση ή οτιδήποτε πράγμα που σ’ εκείνη την στιγμή κάνουμε, να ακούμε τότε αυτή την ειδοποίηση που μας δίνουν.
Δάσκαλε, υπάρχει μια λαϊκή παροιμία που λέει ότι η γυναίκα είναι πιο διαισθητική από τον άντρα.
Ναι, οι γυναίκες συλλογίζονται λιγότερο. Έχουν αυτό το πλεονέκτημα από μας τους άντρες, διότι εμείς είμαστε ο ορθολογισμός και η γυναίκα είναι πιο διαισθητική, είναι διαισθητική από τη φύση της. Αυτές έχουν αυτό το πλεονέκτημα σε σχέση με μας. Εμείς συλλογιζόμαστε και όσο λίγο και αν συλλογιζόμαστε λέμε: “θα είναι ή δε θα είναι;” Οπότε ήδη τα χαλάμε όλα μ’ αυτό. Δεν πρέπει να συλλογιζόμαστε παρά να δράμε. Μπροστά σε μια διαισθητική ειδοποίηση πρέπει να δράμε και όχι να καθόμαστε να σκεπτόμαστε εάν θα είναι ή όχι. Όχι! Πρέπει πια να δράμε. Κοιτάξτε, εγώ έχω γλυτώσει μερικές φορές να αποσαρκωθώ ή να με βάλουν φυλακή ή κάτι άλλο εξαιτίας των ειδοποιήσεων. Η Λευκή Αδελφότητα πάντα μας ειδοποιεί όταν υπάρχει κίνδυνος, πάντα! Τότε, εμείς θα πρέπει να είμαστε επάγρυπνοι, αν μας έρχεται η ειδοποίηση να δράμε αμέσως. Μη καθόσαστε να σκεφτείτε τίποτα, να δράτε μια και καλή.
Στο φυσικό;
Στο φυσικό. Κοιτάξτε, η αξία που περισσότερο βαθμολογούν οι Ιεραρχίες σ’ ένα μαθητή είναι η υπακοή. Ο υπάκουος ποτέ δεν πέφτει γιατί οι Ιεραρχίες του δείχνουν μέσω μιας εμπειρίας ή με οτιδήποτε πράγμα τον κίνδυνο και αυτός που υπακούει αποφεύγει το λάθος, εξαιτίας της υπακοής του. Ο υπάκουος ποτέ δεν πέφτει, μπορεί να βρεθεί σε πολλούς κινδύνους, αλλά θα γλιτώνει από αυτούς, διότι πάντα θα τον ειδοποιούν. Η υπακοή είναι το βασικό του μαθητή, ναι!
Μας στέλνουν, για παράδειγμα, στο εσωτερικό να κάνουμε πράγματα που είναι αδύνατο να γίνονται, δοκιμάζοντας έτσι την υπακοή. Ξέρουμε ότι πρόκειται για πράγματα που ούτε χίλια άτομα είναι ικανά να τα κάνουν και πόσο μάλλον εμείς μόνοι, μας αναγκάζουν να πάμε και μας λένε: “πηγαίνετε να κάνετε το τάδε πράγμα”. Εμείς ξέρουμε ότι δεν μπορούμε, αλλά ας πάμε να κάνουμε την προσπάθεια, μη καθόμαστε να τους το συζητάμε. Εάν καθόμαστε να τους το συζητάμε: “Κοιτάξτε δάσκαλε, εγώ δεν μπορώ...” Ήδη χάσατε. Ας πηγαίνετε και κάνετε την προσπάθειά σας, διότι καθώς προσπαθείτε θα σας έρχεται η βοήθεια, αναπόφευκτα. Έτσι μας δοκιμάζουν την υπακοή μας. Η υπακοή είναι το βασικό που θα πρέπει να έχουμε εμείς, πάντα θα πρέπει να έχουμε υπόψη την υπακοή.
Να μη βάζουμε ποτέ δικαιολογίες ώστε να μη πάμε…
Όχι, όχι, όχι. Αν μας έστειλαν στο εσωτερικό να κάνουμε κάτι αδύνατο, άνθρωπε, πηγαίνετε και κάντε την προσπάθεια! Τίποτα δε χάνουμε με το να το προσπαθήσουμε, έτσι δεν είναι;
Όπως η διδαχή που μας δίνει η Καινή Διαθήκη με τον Αβραάμ, όταν του ζήτησαν να πάει να θυσιάσει το γιο του τον Ισαάκ.
Αχ, αυτό είναι η υπακοή, η υπακοή, η υπακοή. Ωραία, τώρα θα σας αφήσω.