Όταν κάποιος δουλεύει με το υδρογόνο Si-12, ξύπνησε την Ιερή του Φωτιά, άρχισε να ανεβαίνει στο Πρώτο Βουνό, ήδη είναι δεκτός ως μαθητής. Θυμήσου, αγαπητέ αναγνώστη, ότι το Πρώτο Βουνό είναι οι Μυήσεις της Φωτιάς, όπου σύμφωνα με την ψυχολογική δουλειά που κάνει ο μαθητής ανεβαίνει η Ιερή Φωτιά με περισσότερη ταχύτητα.
Κατά τρόπο, λοιπόν, ώστε αυτός πρέπει να φέρει ισορροπία ανάμεσα στο θάνατο και στη γέννηση, αν είναι ότι αληθινά θέλει να προχωρήσει στο Δρόμο, γιατί αυτή η ενέργεια, η Ιερή Φωτιά, ανεβαίνει σύμφωνα με τις αξίες της καρδιάς. Ένας εγωιστής καθυστερεί πάρα πολύ χρόνο, τρεις φορές περισσότερο, για να ανέβει η φωτιά, μιας και είναι ένα άτομο που δεν θέλει άλλο παρά όλα γι' αυτόν και όχι να διδάξει τους υπόλοιπους. Δηλαδή, δεν τον ενδιαφέρει η Ανθρωπότητα και είναι το κυριότερο που οφείλει να έχει ένας Μυημένος: να λαμβάνει υπόψη του ότι αν αυτός θέλει να σωθεί, πρέπει να αγωνιστεί για να σώσει τους υπόλοιπους, για να μην αποτύχουν. Αυτό ονομάζεται Αγάπη.
Στον πρώτο σπόνδυλο που κερδίζεται λαμβάνει το σπαθί: ένα μικρό σπαθάκι, λευκή λαβή, που μονομιάς θα πρέπει να το βάλει στο ζωστήρα, γιατί η Μαύρη Αδελφότητα έρχεται από πάνω του, να αγωνιστεί να του αφαιρέσει αυτό το σπόνδυλο που κερδήθηκε, και με αυτό το σπαθί θα πρέπει να υπερασπίσει τη δουλειά του, γιατί του κόστισε. Οι μαύρες μάγισσες πέφτουν με το τσουβάλι, φυσικά και εσωτερικά, για να αγωνιστούν να κλέψουν τη φωτιά που κερδήθηκε.
Και κατά το μέτρο που ανεβαίνει η φωτιά μακραίνει το σπαθί, μέχρι που ενσαρκώνει τον Εσώτερό του, όπου ήδη φθάνει να είναι το φλογοβόλο σπαθί• το σπαθί μαγικών εξουσιών, που έχει εξουσία πάνω στη Φύση.
Όταν κάποιος ενσαρκώνει τον Εσώτερο, τον πιάνει ο Νόμος του Επτά, είναι ότι ο Εσώτερος κάθε 7 χρόνια εκδηλώνεται με περισσότερη δύναμη, περισσότερη σοφία, περισσότερη λαμπρότητα, με περισσότερη εξουσία μέσα του, μέχρι που φτάνει στην ηλικία των 42 χρόνων. Δεν πρέπει να έχουμε ψευδαισθήσεις ότι επειδή ενσάρκωσε τον Εσώτερο ήδη θα μείνει με όλη τη σοφία και όλη τη δύναμη, γιατί Αυτός γεννιέται σαν οποιοδήποτε μωρό και αναπτύσσεται και εκφράζεται σιγά σιγά με το Νόμο του Επτά, μέχρι να φτάσει στην ώριμη ηλικία που είναι τα 42 χρόνια, όπου εκεί ναι είναι με όλη του τη λαμπρότητα.
Όταν μιλάμε για χρόνια, δεν μιλάμε για φυσικά χρόνια ή τρισδιάστατα, αλλά για εσωτερικά χρόνια.
Έτσι κερδίζουμε σιγά σιγά σπόνδυλο σπόνδυλο, ξυπνούν τα τσάκρας και οι εκκλησίες. Ο Μυημένος κυριαρχεί σιγά σιγά τα τέσσερα στοιχεία της Φύσης, κατά το μέτρο που ανεβαίνει, μέχρις ότου φτάσει στην Πέμπτη των Μεγαλυτέρων, όπου αξιολογείται ως αυθεντικός άνθρωπος. Στην Πέμπτη Μύηση των Μεγαλυτέρων είναι όταν ο Μυημένος διαλέγει το Δρόμο: τον ευθύ ή τον σπειροειδή.
Ο Δρόμος διαλέγεται σύμφωνα με την επανάσταση της Συνείδησης: αν είναι ένα παθητικό άτομο, διαλέγει λοιπόν τον σπειροειδή• αν είναι επαναστατικό διαλέγει τον ευθύ Δρόμο. Αυτός που διαλέγει τον σπειροειδή είναι γιατί δεν τον ενδιαφέρει η Απελευθέρωσή του και τον σπειροειδή δεν τον συμβουλεύω εγώ ούτε σε έναν εχθρό, γιατί δεν φτάνει ποτέ στην Απελευθέρωση.
Κατά τρόπο, λοιπόν, ώστε καλώ εκείνους τους επαναστάτες, να στοχαστούν και να τα παίξουν όλα για όλα.
Ο ευθύς Δρόμος φέρνει θριάμβους, πληρωμές που κάνει η Ιεραρχία σε κάποιον. Από τον σπειροειδή δεν υπάρχουν θρίαμβοι, ούτε πληρωμές ούτε τίποτα.
Όταν ήδη διαλέγει το Δρόμο και διαλέγει τον ευθύ, είναι που έρχεται να ενσαρκώσει την πρωταρχική Τριάδα, που είναι ΑΤΜΑΝ, ΜΠΟΥΔΙ, ΜΑΝΑΣ.
Όταν κάποιος κατασκευάζει το Αιτιατό του Σώμα (Μάνας), εκ των πραγμάτων ενσαρκώνονται οι δύο ανώτερες δυνάμεις και μένει ένας Μυημένος των Μεγαλυτέρων Μυστηρίων. Ήδη μένει μετατρεμμένος σε έναν Δάσκαλο των Μεγαλυτέρων Μυστηρίων, Μυστηρίων της Φωτιάς, αλλά δεν θα πρέπει να συγχέουμε τα Μυστήρια της Φωτιάς με τις Μυήσεις Χρυσού, που είναι ολοκληρωτικά διαφορετικές.
Αυτή τη διευκρίνιση την κάνω, ώστε όλοι αυτοί που διαβάζουν αυτό το έργο να ξέρουν τι είναι αυτό που πρέπει να κάνουν πρώτο, για να αρχίσουν το Πρώτο Βουνό.
Όταν ενσαρκώνονται αυτές οι τρεις δυνάμεις μέσα στον Μυημένο, μετατρέπεται σε έναν μεγάλο Δάσκαλο. Έχει δικαίωμα στο αποκορύφωμα αυτού του Βουνού να περάσει σε ένα στρογγυλό παρεκκλήσι, πολύ όμορφο, όπου μπορεί να δώσει στον εαυτό του μια ξεκούραση: να διαλογιστεί, να κάνει μια ανασκόπηση ή αναδρομή από όλη τη δουλειά του που μόλις πραγματοποίησε. Αυτό είναι σχολαστικό, γιατί εκεί μένει πολλή σοφία για τον Δάσκαλο για να την εκδηλώσει αργότερα, έτσι ώστε ύστερα να αρνηθεί εκεί αυτή την ευτυχία και να ξεκινήσει το Δεύτερο Βουνό.
Αυτό είναι σαν μια ανάπαυση για τον Μυημένο, μια ανάληψη δυνάμεων για να μπορέσει να ξεκινήσει το Δεύτερο Βουνό, όπου ήδη θα κατασκευάσει τα Σώματα Χρυσού ή Υπαρξιακά Σώματα του Είναι. Αυτό είναι πολύ πιο αυστηρό, πιο σχολαστικό.
