ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Στην αρχή το Φως έλαμπε στα Σκοτάδια, αλλά τα Σκοτάδια δεν το κατάλαβαν. Έτσι ήταν που τα ψυχολογικά σκοτάδια έπεσαν σε σύγχυση και το Φως κρύφτηκε, ο άνθρωπος απομακρύνθηκε από το Είναι του, αρνήθηκε τη Ζωή. Από τότε η ανθρωπότητα βαδίζει σαστισμένη αναζητώντας το Δρόμο της Τελειότητας.
Αυτές οι αρνητικές αποκρυσταλλώσεις υπήρξαν η καταγωγή του λάθους που στο παρελθόν στοίχισε στον άνθρωπο να εκδιωχθεί από την Εδέμ της τέταρτης καθέτου και να ριχθεί σε αυτό τον κόσμο της Μάγια, όπου ζει θύμα των δικών του υποκειμενικών αντιλήψεων, πάντα στο έλεος της ανικανοποίητης επιθυμίας, του τρόμου, της έλλειψης ασφάλειας, του πόνου και των δειλών προδοσιών του.
Καθένας οφείλει να δει όλες αυτές τις απόψεις, εάν πραγματικά θέλει να κάνει προόδους στο πεδίο του Είναι. Η Συνείδηση εγκλωβισμένη μέσα στο Εγώ άρχισε να λειτουργεί με τρόπο αφύσικο. Και συνεχίζει με τρόπο αφύσικο, δυστυχώς.
Όσο τα πλήθη βρίσκονται εγκλωβισμένα σε οποιονδήποτε από τους τρεις παράγοντες της άγνοιας, δηλαδή στην πίστη του ανθρώπου που δεν θέλει να δει, στην άρνηση του δύσπιστου και στο σκεπτικισμό αυτού που αμφιβάλλει, ποτέ δεν θα αποφασίσουμε να εγκαταλείψουμε τα πάντα για το Πολύτιμο Μαργαριτάρι.
Το Χριστικό Ευαγγέλιο μάς μιλά για εκείνον που πούλησε τα πάντα για να μπορέσει να αποκτήσει το Πολύτιμο Μαργαριτάρι. Επίσης η Γνωστική Εσωτερική Δουλειά –μας λέει ο Α.Δ. Σαμαέλ Αούν Βεόρ– είναι ένα Πολύτιμο Μαργαριτάρι. Για να το αποκτήσει κάποιος, πρέπει να αφήσει κάθε είδος δευτερευόντων ενδιαφερόντων, να εγκαταλείψει όλο αυτό που στον κόσμο μπορεί να μας αποσπάσει και να αφιερωθεί αποκλειστικά στη Δουλειά.
Το Σπερματικό Μαργαριτάρι μοναδικά θα δοθεί σε εκείνους που θα έχουν διαχωρίσει ξανά το Φως από τα Σκοτάδια τους, σε εκείνους που θα έχουν καταφέρει να ενσαρκώσουν το Είναι, σε εκείνους που γνωρίζουν τη γεύση της Θυσίας και της Συνειδητής Αγάπης.
Εάν κάποιος δεν αγαπά τη Δουλειά, δεν είναι δυνατόν να δημιουργήσει τη σύνδεση με τη Γνωστική Εσωτερική Δουλειά. Εάν δεν υπάρχει σύνδεση της Δουλειάς με τη ζωή μας, προφανώς δεν θα δουλέψουμε, αυτό είναι όλο. Θα είμαστε ευχαριστημένοι με το να διαβάζουμε μερικά έργα, να παρευρισκόμαστε στις διαλέξεις, αλλά δεν θα δουλεύουμε. Ιδού το σοβαρό.
Όταν κάποιος δεν δουλεύει με τη Διδασκαλία που μας δίνει εδώ ο Α.Δ. Σαμαέλ Αούν Βεόρ και την οποία χρειάζεται να κατανοήσουμε μέσα από τα βιβλία του, αναμφίβολα δεν μπορεί να προοδεύσει στη Γνωστική Εσωτερική Δουλειά.
Εδώ παραδίδουμε τα μυστικά κλειδιά για να επιστρέψουμε στον Παράδεισο απ’ όπου σε προηγούμενες αιωνιότητες εκδιωχθήκαμε. Μέσα από αυτά τα κεφάλαια, ο Α.Δ. Σαμαέλ Αούν Βεόρ μάς παραδίδει τη Γνώση η οποία, εάν τεθεί σε εφαρμογή πάνω στον εαυτό μας, θα μας επιτρέψει να αποκαλύψουμε το Μυστήριο.
Kαλούμε όλους τους αναγνώστες μας στην προσπάθεια να συνεχίσουμε εμπρός σε αυτή την πορεία προς τη Χρυσή Άνθιση, στο Δρόμο των Τριών Παραγόντων της Επανάστασης της Συνείδησης, υπό τον άμεσο προσανατολισμό του Α.Δ. Ραβολού μέσω του Bodhisattva του Χοακίν Αμόρτεγι Βαλμπουένα.
«Εγώ σας δείχνω τον Υπερ-Άνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι κάτι που πρέπει να ξεπεραστεί. Τι έχετε κάνει εσείς για να τον ξεπεράσετε; Μέχρι σήμερα, όλα τα όντα έχουν δημιουργήσει κάτι πάνω από τον εαυτό τους, και θέλετε να είστε εσείς η άμπωτις αυτού του τεράστιου κύματος, προτιμώντας να επιστρέψετε στο ζωώδες στάδιο, προτού να υπερβείτε τον άνθρωπο;
Ο άνθρωπος είναι ένα τεντωμένο σκοινί ανάμεσα στο ζώο και στον Υπερ-Άνθρωπο· ένα τεντωμένο σκοινί πάνω από την Άβυσσο. Είναι επικίνδυνο να περάσεις στην άλλη πλευρά, επικίνδυνο να παραμείνεις στο δρόμο, επικίνδυνο να κοιτάξεις προς τα πίσω· επικίνδυνο να σταματήσεις και επικίνδυνο να τρέμεις. Το μεγαλείο του ανθρώπου έγκειται στο να είναι μια γέφυρα και όχι ένας σκοπός…»
Αυτά τα λόγια, που ειπώθηκαν από τον Ζαρατούστρα, πολύ καλά θα μπορούσαν να συνθέσουν τη συνεχή προσπάθεια του Α.Δ. Ραβολού για να μας κάνει να δούμε ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, γίνεται απαραίτητο να αποκτήσει ο άνθρωπος πλήρη συναίσθηση της κατάστασης στην οποία βρίσκεται, της θλιβερής του κατάστασης του διανοητικού ζώου, και να αποφασίσει να αναστρέψει τα βήματά του και να επιστρέψει προς το Φως, στην κατάκτηση του Υπερ-Ανθρώπου.
Όλοι εμείς, χωρίς εξαίρεση, έχουμε αισθανθεί κάποια στιγμή την επιτακτική ανάγκη να αλλάξουμε εσωτερικά. Αλλά λίγοι είναι αυτοί που επιθυμούν να παλέψουν ανοιχτά, αυτοί που αποφασίζουν να πάρουν την τεθλιμμένη, στενή και δύσκολη Οδό που μας δείχνει σε αυτό το Έργο ο Α.Δ. Σαμαέλ Αούν Βεόρ, ο Υπερ-Άνθρωπος του 20ού αιώνα.
Ο Δρόμος που θα μας οδηγήσει μέχρι αυτόν είναι φοβερά επαναστατικός. Οφείλουμε να έχουμε πάντα υπόψη μας ότι η διάλυση του Εγώ είναι ένας παράγοντας, η δημιουργία των Ανώτερων Υπαρξιακών Σωμάτων του Είναι είναι ένας σκοπός και να θυσιαζόμαστε για την ανθρωπότητα είναι καθήκον μας.
Εάν επιθυμούμε να πραγματοποιηθεί μέσα μας το Μυστήριο της Χρυσής Άνθισης, η εργασία μας πρέπει να επικεντρωθεί στα ακόλουθα σημεία:
1. «Κυριάρχησε στη ζωική φύση». Χωρίς Thelema (Θέληση), οι αδύναμοι, οι δειλοί, αποτυγχάνουν στο Μεγάλο Έργο.
2. «Πρώτα γνώρισε, κατόπιν δράσε». Η γνώση του Πραγματικού αποκτάται μόνο μέσω του βαθέος Διαλογισμού.
3. «Μη χρησιμοποιείς συνήθεις διαδικασίες, χρησιμοποίησε μοναδικά ένα δοχείο, μία φωτιά, ένα όργανο». Αυτό σημαίνει ότι μόνο είναι νόμιμο να εξασκείται η Maithuna στις εστίες όπου οι σύζυγοι αναγνωρίζονται νόμιμα ως τέτοιοι ενώπιον των φυσικών νόμων.
4. «Διατήρησε τη φωτιά συνεχώς αναμμένη». Όποιος εκσπερματώνει το σπερματικό λικέρ χάνει την Ιερή Φωτιά, χωρίς την παρουσία της οποίας καμία αλχημιστική διαδικασία δεν θα είναι τέλεια.
Όσες φορές ο Α.Δ. Ραβολού έχει απευθυνθεί στους Γνωστικούς μαθητές, έχει υπογραμμίσει ότι μόνο μέσω της Σεξουαλικής Φωτιάς είναι δυνατό να κάνουμε στάχτη τα διεστραμμένα ψυχικά επιπρόσθετα που φέρουμε εντός μας και ότι προφανώς η Συνείδηση είναι αυτό που ενδιαφέρει. Η Συνείδηση είναι Αγάπη. Αγάπη και Συνείδηση είναι δύο μέρη του ιδίου.
H Ουσία είναι το ψυχικό υλικό με το οποίο μπορεί και πρέπει κάποιος να κατασκευάσει το Χρυσό Έμβρυο. Με αυτά τα πρώτα ποσοστά Συνείδησης εμείς θα αναπτύξουμε το Σπερματικό Μαργαριτάρι βάσει συνειδητών εργασιών και ηθελημένων ταλαιπωριών.
Το Μυστήριο της Χρυσής Άνθισης λέει: «Εξάγνισε την καρδιά, καθάρισε τις σκέψεις, περιόρισε τις ορέξεις και διατήρησε το σπέρμα».
Αυτό είναι το Μυστήριο που μια μέρα θα γνώριζε εκείνος ο μικρόσωμος αγρότης με τη μελαμψή επιδερμίδα, που ο Δάσκαλός μας Σαμαέλ ονόμαζε «Χοάκο»…
