Ο ΕΣΩΤΕΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
Ο Χριστός είναι η Φωτιά της Φωτιάς, η Φλόγα της Φλόγας, η Αστρική Υπογραφή της Φωτιάς.
Πάνω στο Σταυρό του Μάρτυρα του Γολγοθά καθορίζεται το Μυστήριο του Χριστού με μία μόνο λέξη που αποτελείται από τέσσερα γράμματα:
INRI: Ignis Natura Renovatur Integram – Η Φωτιά Ανανεώνει Αδιάκοπα τη Φύση.
Η Έλευση του Χριστού στην καρδιά του Ανθρώπου μάς μεταμορφώνει ριζικά.
Ο Χριστός είναι ο ΗΛΙΑΚΟΣ ΛΟΓΟΣ, Πολλαπλή και Τέλεια Ενότητα. Χριστός είναι η ζωή που πάλλεται σε όλο το σύμπαν, είναι αυτό που είναι, αυτό που πάντοτε ήταν και αυτό που πάντοτε θα είναι.
Έχουν ειπωθεί πολλά για το Κοσμικό Δράμα αναμφισβήτητα αυτό το Δράμα αποτελείται από τα τέσσερα ευαγγέλια.
Μας έχει ειπωθεί ότι το Κοσμικό Δράμα το έφεραν οι Ελοΐμ στη Γη ο Μεγάλος Κύριος της Ατλαντίδος παρουσίασε αυτό το Δράμα με Σάρκα και Οστά.
Ο Μεγάλος ΚΑΒΙΡ ΙΗΣΟΥΣ έπρεπε επίσης να παρουσιάσει το ίδιο Δράμα δημόσια στους Αγίους Τόπους.
Έστω κι αν γεννιόταν ο Χριστός χίλιες φορές στη Βηθλεέμ, δεν θα χρησίμευε σε τίποτε αν δεν γεννιόταν επίσης στην καρδιά μας.
Έστω κι αν πέθαινε κι ανασταινόταν την τρίτη μέρα μέσα από τους νεκρούς, δεν θα χρησίμευε σε τίποτε αν δεν πέθαινε και ανασταινόταν επίσης μέσα μας.
Το να προσπαθεί κανείς να ανακαλύψει τη φύση και την ουσία της φωτιάς είναι να προσπαθεί να ανακαλύψει το Θεό, του οποίου η πραγματική παρουσία πάντοτε αποκαλυπτόταν κάτω από πύρινη εμφάνιση.
Η φλεγόμενη βάτος (Έξοδος, Γ΄, 2) και η πυρκαγιά του Σινά αμέσως μετά την παράδοση των Δέκα Εντολών (Έξοδος, ΙΘ΄, 18) είναι δύο εκδηλώσεις με τις οποίες ο Θεός εμφανίστηκε στον Μωυσή.
Κάτω από τη μορφή ενός όντος από Ίασπη και Σαρδόνυχα στο χρώμα της φλόγας, καθισμένου σε ένα Θρόνο πυρακτωμένο και λαμπερό, ο Άγιος Ιωάννης περιγράφει τον κύριο του Σύμπαντος (Αποκάλυψη, Δ΄, 3, 5).
Ο Θεός μας είναι Πυρ Καταναλίσκον, γράφει ο Άγιος Παύλος στην «Επιστολή προς Εβραίους».
Ο Εσώτερος Χριστός, η Ουράνια Φωτιά, πρέπει να γεννηθεί σε μας και γεννιέται πραγματικά όταν έχουμε προχωρήσει αρκετά στην Ψυχολογική Δουλειά.
Ο Εσώτερος Χριστός πρέπει να εξαλείψει από την Ψυχολογική μας Φύση τις ίδιες τις αιτίες των λαθών, τα ΕΓΩ – ΑΙΤΙΕΣ.
Δεν θα ήταν δυνατή η διάλυση των αιτιών του ΕΓΩ, ενώ ο Εσώτερος Χριστός δεν θα είχε γεννηθεί σε μας.
Η Ζωντανή και Φιλοσοφική Φωτιά, ο Εσώτερος Χριστός, είναι η Φωτιά της Φωτιάς, το αγνό του αγνού.
Η Φωτιά μάς τυλίγει και μας πλημμυρίζει από παντού, έρχεται σε μας από τον αέρα, το νερό και την ίδια τη γη που είναι οι συντηρητές της και τα διάφορα οχήματά της.
Η Ουράνια Φωτιά πρέπει να αποκρυσταλλωθεί σε μας, είναι ο Εσώτερος Χριστός, ο βαθύς εσωτερικός Σωτήρας μας.
Ο Εσώτερος Κύριος πρέπει να πάρει την ευθύνη όλου μας του Ψυχισμού, των Πέντε Κυλίνδρων της οργανικής μηχανής, όλων μας των Νοητικών, Συγκινησιακών, Κινητικών, Ένστικτων, Σεξουαλικών διαδικασιών.
ΧΡΙΣΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
Ο Εσώτερος Χριστός αναδύεται εσωτερικά στη Δουλειά που έχει σχέση με τη διάλυση του Ψυχολογικού Εγώ.
Σαφώς ο Εσωτερικός Χριστός έρχεται μόνο στην κορυφαία στιγμή των δικών μας ηθελημένων προσπαθειών και εκούσιων ταλαιπωριών.
Ο ερχομός της Χριστικής Φωτιάς είναι το πιο σημαντικό γεγονός της ίδιας μας της ζωής.
Ο Εσώτερος Χριστός αναλαμβάνει τότε όλες τις νοητικές, συγκινησιακές, κινητικές, ενστικτώδεις και σεξουαλικές διαδικασίες.
Αναμφισβήτητα ο Εσώτερος Χριστός είναι ο βαθύς εσωτερικός μας Σωτήρας.
Αυτός όντας τέλειος, μπαίνοντας σε μας θα έμοιαζε ατελής όντας αγνός θα έμοιαζε σαν να μην ήταν, όντας δίκαιος θα έμοιαζε σαν να μην ήταν.
Αυτό είναι παρόμοιο με τις διάφορες αντανακλάσεις του φωτός. Αν χρησιμοποιήσουμε μπλε γυαλιά, όλα θα μας φαίνονται μπλε και αν χρησιμοποιήσουμε κόκκινα, θα βλέπουμε όλα τα πράγματα με αυτό το χρώμα.
Αυτός, αν και είναι λευκός, ιδωμένος από έξω καθένας θα τον βλέπει μέσα από το ψυχολογικό γυαλί με το οποίο τον κοιτάζει, γι’ αυτό το λόγο οι άνθρωποι βλέποντάς τον δεν τον βλέπουν.
Αναλαμβάνοντας όλες τις ψυχολογικές μας διαδικασίες, ο Κύριος της Τελειότητας υποφέρει το άφατο (ή το απερίγραπτο).
Έχοντας μετατραπεί σε άνθρωπο ανάμεσα στους ανθρώπους, πρέπει να περάσει από πολλές δοκιμασίες και να αντέξει απερίγραπτους πειρασμούς.
Ο πειρασμός είναι φωτιά, ο θρίαμβος πάνω στον πειρασμό είναι φως.
Ο Μυημένος πρέπει να μάθει να ζει επικίνδυνα έτσι είναι γραμμένο, αυτό το γνωρίζουν οι Αλχημιστές.
Ο Μυημένος πρέπει να διατρέξει με αποφασιστικότητα το Μονοπάτι της Κόψης του Ξυραφιού στη μια και στην άλλη πλευρά του δύσκολου δρόμου υπάρχουν τρομακτικές άβυσσοι.
Στο δύσκολο μονοπάτι της διάλυσης του Εγώ υπάρχουν περίπλοκοι δρόμοι που έχουν τη ρίζα τους ακριβώς στον πραγματικό δρόμο.
Ολοφάνερα από το Μονοπάτι της Κόψης του Ξυραφιού ξεστρατίζουν πολλά μονοπάτια που δεν οδηγούν πουθενά μερικά από αυτά μας πηγαίνουν στην άβυσσο και στην απελπισία.
Υπάρχουν μονοπάτια που θα μπορούσαν να μας μετατρέψουν σε μεγαλειότητες αυτών ή εκείνων των περιοχών του σύμπαντος, αλλά που με κανένα τρόπο δεν θα μας έφερναν πίσω στην αγκαλιά του Αιώνιου Κοινού Κοσμικού Πατέρα.
Υπάρχουν γοητευτικά μονοπάτια αγιότατης εμφάνισης, άφατα δυστυχώς, μπορούν μόνο να μας οδηγήσουν στη βυθισμένη καθοδική εξέλιξη των κόσμων της κόλασης.
Στη Δουλειά της διάλυσης του Εγώ χρειάζεται να παραδοθούμε απόλυτα στον Εσωτερικό Χριστό.
Μερικές φορές εμφανίζονται δυσεπίλυτα προβλήματα ξαφνικά ο δρόμος χάνεται σε ανεξήγητους λαβύρινθους και δεν ξέρει κανείς πού συνεχίζει μόνο η απόλυτη υπακοή στον Εσωτερικό Χριστό και στον Πατέρα που είναι εν κρυπτώ μπορεί σε τέτοιες περιπτώσεις να μας προσανατολίσει σοφά.
Το Μονοπάτι της Κόψης του Ξυραφιού είναι γεμάτο κινδύνους από μέσα και από έξω.
Η συμβατική ηθική δεν χρησιμεύει σε τίποτε, η ηθική είναι σκλάβα των συνηθειών, της εποχής, του τόπου.
Αυτό που ήταν ηθικό σε περασμένες εποχές, τώρα καταλήγει ανήθικο ό,τι ήταν ηθικό το Μεσαίωνα, σε αυτή τη σύγχρονη εποχή μπορεί να καταλήξει ανήθικο. Αυτό που είναι ηθικό σε μια χώρα, στην άλλη είναι ανήθικο κ.λπ.
Στη Δουλειά της διάλυσης του Εγώ συμβαίνει μερικές φορές, όταν νομίζουμε ότι πάμε πολύ καλά, να πηγαίνουμε πολύ άσχημα.
Οι αλλαγές είναι απαραίτητες κατά τη διάρκεια της εσωτεριστικής προόδου, όμως οι αντιδραστικοί άνθρωποι παραμένουν εμφιαλωμένοι στο παρελθόν, απολιθώνονται στο χρόνο και βροντούν και αστράφτουν εναντίον μας καθώς πραγματοποιούμε ουσιαστικές ψυχολογικές προόδους και ριζικές αλλαγές.
Ο κόσμος δεν αντέχει τις αλλαγές του Μυημένου, θέλουν αυτός να συνεχίζει απολιθωμένος σε πολλαπλά χθες.
Οποιαδήποτε αλλαγή πραγματοποιεί ο μυημένος χαρακτηρίζεται αμέσως ανήθικη.
Βλέποντας τα πράγματα από αυτήν τη γωνία στο φως της Χριστικής Δουλειάς, μπορούμε να αποδείξουμε ξεκάθαρα την αναποτελεσματικότητα των διαφόρων κωδίκων ηθικής που έχουν γραφτεί στον κόσμο.
Αναμφισβήτητα, ο έκδηλος Χριστός και όμως κρυφός στην καρδιά του πραγματικού Ανθρώπου, αναλαμβάνοντας τις διάφορες ψυχολογικές μας καταστάσεις, όντας άγνωστος για τον κόσμο, χαρακτηρίζεται εκ των πραγμάτων ως σκληρός, ανήθικος και διεστραμμένος.
Καταλήγει παράδοξο ότι οι άνθρωποι λατρεύουν το Χριστό και όμως του προσάπτουν τόσο τρομακτικούς χαρακτηρισμούς.
Ολοφάνερα, οι ασυνείδητοι και κοιμισμένοι άνθρωποι θέλουν μόνο έναν ιστορικό Χριστό, ανθρωπομορφικό, αγαλμάτων και απαράβατων δογμάτων, στον οποίο να μπορούν να προσαρμόζουν εύκολα όλους τους κανόνες της δυσκίνητης και ξεπερασμένης ηθικής τους και όλες τις προκαταλήψεις και τους όρους τους.
Οι άνθρωποι ποτέ δεν μπορούν να αντιληφθούν τον Εσώτερο Χριστό στην καρδιά του ανθρώπου τα πλήθη λατρεύουν μόνο το Χριστό άγαλμα και αυτό είναι όλο.
Όταν κάποιος μιλά στα πλήθη, όταν δηλώνει τον ωμό ρεαλισμό του Επαναστάτη Χριστού, του Κόκκινου Χριστού, του Αντάρτη Χριστού, αμέσως δέχεται χαρακτηρισμούς όπως οι ακόλουθοι: βλάσφημος, αιρετικός, μοχθηρός, βέβηλος, ιερόσυλος κ.λπ.
Έτσι είναι τα πλήθη, πάντα ασυνείδητα, πάντα κοιμισμένα. Τώρα θα κατανοήσουμε γιατί ο Χριστός, σταυρωμένος στον Γολγοθά, αναφωνεί με όλη τη δύναμη της ψυχής του: Πατέρα μου, συγχώρεσέ τους γιατί δεν γνωρίζουν τι κάνουν!
Ο Χριστός στον εαυτό του όντας ένας, εμφανίζεται σαν πολλοί γι’ αυτό ειπώθηκε ότι είναι Πολλαπλή Τέλεια Ενότητα. Σε αυτόν που γνωρίζει, η λέξη δίνει δύναμη, κανείς δεν την πρόφερε, κανείς δεν θα την προφέρει παρά μόνο εκείνος που ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΕΝΣΑΡΚΩΣΕΙ.
Να τον ενσαρκώσουμε είναι το βασικό στην προχωρημένη Δουλειά του πολλαπλού Εγώ.
Ο Κύριος της Τελειότητας δουλεύει σε μας ενώ προσπαθούμε συνειδητά στη Δουλειά πάνω στον εαυτό μας.
Καταλήγει τρομακτικά οδυνηρή η Δουλειά που ο Εσώτερος Χριστός πρέπει να πραγματοποιήσει μέσα στον ίδιο μας τον Ψυχισμό.
Στ’ αλήθεια ο Εσωτερικός μας Δάσκαλος πρέπει να ζήσει όλο το δρόμο της σταύρωσής του στο ίδιο το βάθος της δικής μας ψυχής.
Είναι γραμμένο: Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Επίσης είναι γραμμένο: Βοήθα τον εαυτό σου κι εγώ θα σε βοηθήσω.
Είναι βασικό να ικετεύουμε τη Θεϊκή Μητέρα Κουνταλίνι όταν πρόκειται να διαλύσουμε ανεπιθύμητα ψυχικά επιπρόσθετα, όμως ο Εσώτερος Χριστός, στα κατάβαθα του εαυτού μας, ενεργεί σοφά σύμφωνα με τις ίδιες του τις ευθύνες που Αυτός επωμίζεται.